Denizaltı uzmanı Rob McCallum tarafından anlatılan OceanGate yanlış adımları: ihmal ve pervasızlık arasında
İle ilgili Marianna Hoş Yayınlanan 6 Temmuz 2023
Cassandra bu sefer de haklıydı ama bir kez daha duyulmadı. OceanGate’in denizaltılarının güvenliğiyle ilgili endişelerin olduğu son günlerde haber oluyor ancak şimdiye kadar ortaya çıkan tanıklıklara çok büyük hacimli yayınlanmamış bir ses daha eklendi. Bu, denizaltı uzmanı ve 2000’lerde Titanik’in enkazına turist seferleri düzenleyen ilk kişilerden biri olan Rob McCallum’a ait. Adam mikrofonlara anlatıyor. New Yorklu Stockton Rush (OceanGate’in CEO’su, Titan’ın beş kurbanı arasında) ile çatışması.
Sekiz yıl önce: sonun başlangıcı
Rush, McCallum ile ilk kez 2015 yılında temasa geçti: denizaltı şirketi, okyanusun 3.800 metre derinliğinde bulunan okyanus gemisinde keşif yapma fikrini henüz doğurmuştu: «Operasyonu yönetmemi istedi. Onun için titanik. Çok yolculu seferler için özel bir araç yapmak istedi »diyor uzman. İlk telefon görüşmesinden sonra McCallum, şirketin ilk denizaltısı Cyclops I’i yakından gözlemlemek için OceanGate atölyesini ziyarete gider: beş yüz metre derinliğin ötesine geçemez ve güvenlik açısından “birden fazla zayıf noktası vardır”. Buna rağmen, Cyclops I, Rush tarafından Titanik’in enkazına dalmak üzere tasarlanmış yeni bir denizaltı olan Cyclops II’nin inşası için ana model olarak alınmıştır. Sonra bir ikizi gelecek: ona Titan diyecekler. Ancak bu arada tekrar hata yapmak için (çok fazla) zaman var.
İlk simülasyondaki problemler: David Lochridge tarafından çağrılan durak
McCallum, Baş Pilot David Lochridge ile Cyclops test dalışına çıkıyor. Simülasyon sırasında, tekne sığ suda sıkışıp kalıyor: «Canlandırıcıydı çünkü denizaltında yirmi veya yirmi beş fitte (yaklaşık altı veya yedi metre, yaklaşık altı veya yedi metre) sıkışmış dört çok deneyimli operatör vardı. ed). Onlar sorunu çözene kadar orada birkaç saat oturmak zorunda kaldık,” diye hatırlıyor McCallum. Yüzeye döndüğünde, aynı projeye dahil olmamaya karar verir. Bu noktada Lochridge bile Cyclops hakkında ciddi şüpheler duymaya başlar: Bir felaket olasılığından korkar. Denizaltının deniz denemeleri başlamadan önce Rush’a resmi bir rapor gönderir ve geminin kritik noktalarını listeleyerek daha fazla test yapmanın aciliyetini belirtir. OceanGate’in CEO’su bunu duymak istemiyor: eğer onunla hedefi arasına bir şey (veya biri) girerse, onu çekip çıkarmak gerekir. Lochridge kovuldu.
McCallum’un son (boşuna) girişimi
2018’e geldik ve McCallum, Rush’a denizaltının güvenliği konusunda son derece şüpheli olduğunu söylediği bir e-posta gönderdi: “Sınıflandırılmamış bir teknolojinin prototipini çok düşmanca bir yerde kullanmak istiyorsunuz. Girişimciliğe ve yenilikçiliğe ne kadar değer verseniz de potansiyel olarak tüm bir sektörü riske atıyorsunuz.” Rush durarak yanıtlıyor: “‘Birini öldüreceksin’ asılsız çığlıklarını çok sık duyduk. Bunu ciddi bir kişisel hakaret olarak kabul ediyorum. Sektör oyuncularının, yenilikleri ve yeni girenlerin kendi küçük pazarlarına girmesini engellemek için güvenlik bahanesini kullanmaya çalışmasını dinlemekten bıktım.” Sözleri başka yanıtlara yer bırakmıyor.
İle ilgili Marianna Hoş Yayınlanan 6 Temmuz 2023
Cassandra bu sefer de haklıydı ama bir kez daha duyulmadı. OceanGate’in denizaltılarının güvenliğiyle ilgili endişelerin olduğu son günlerde haber oluyor ancak şimdiye kadar ortaya çıkan tanıklıklara çok büyük hacimli yayınlanmamış bir ses daha eklendi. Bu, denizaltı uzmanı ve 2000’lerde Titanik’in enkazına turist seferleri düzenleyen ilk kişilerden biri olan Rob McCallum’a ait. Adam mikrofonlara anlatıyor. New Yorklu Stockton Rush (OceanGate’in CEO’su, Titan’ın beş kurbanı arasında) ile çatışması.
Sekiz yıl önce: sonun başlangıcı
Rush, McCallum ile ilk kez 2015 yılında temasa geçti: denizaltı şirketi, okyanusun 3.800 metre derinliğinde bulunan okyanus gemisinde keşif yapma fikrini henüz doğurmuştu: «Operasyonu yönetmemi istedi. Onun için titanik. Çok yolculu seferler için özel bir araç yapmak istedi »diyor uzman. İlk telefon görüşmesinden sonra McCallum, şirketin ilk denizaltısı Cyclops I’i yakından gözlemlemek için OceanGate atölyesini ziyarete gider: beş yüz metre derinliğin ötesine geçemez ve güvenlik açısından “birden fazla zayıf noktası vardır”. Buna rağmen, Cyclops I, Rush tarafından Titanik’in enkazına dalmak üzere tasarlanmış yeni bir denizaltı olan Cyclops II’nin inşası için ana model olarak alınmıştır. Sonra bir ikizi gelecek: ona Titan diyecekler. Ancak bu arada tekrar hata yapmak için (çok fazla) zaman var.
İlk simülasyondaki problemler: David Lochridge tarafından çağrılan durak
McCallum, Baş Pilot David Lochridge ile Cyclops test dalışına çıkıyor. Simülasyon sırasında, tekne sığ suda sıkışıp kalıyor: «Canlandırıcıydı çünkü denizaltında yirmi veya yirmi beş fitte (yaklaşık altı veya yedi metre, yaklaşık altı veya yedi metre) sıkışmış dört çok deneyimli operatör vardı. ed). Onlar sorunu çözene kadar orada birkaç saat oturmak zorunda kaldık,” diye hatırlıyor McCallum. Yüzeye döndüğünde, aynı projeye dahil olmamaya karar verir. Bu noktada Lochridge bile Cyclops hakkında ciddi şüpheler duymaya başlar: Bir felaket olasılığından korkar. Denizaltının deniz denemeleri başlamadan önce Rush’a resmi bir rapor gönderir ve geminin kritik noktalarını listeleyerek daha fazla test yapmanın aciliyetini belirtir. OceanGate’in CEO’su bunu duymak istemiyor: eğer onunla hedefi arasına bir şey (veya biri) girerse, onu çekip çıkarmak gerekir. Lochridge kovuldu.
McCallum’un son (boşuna) girişimi
2018’e geldik ve McCallum, Rush’a denizaltının güvenliği konusunda son derece şüpheli olduğunu söylediği bir e-posta gönderdi: “Sınıflandırılmamış bir teknolojinin prototipini çok düşmanca bir yerde kullanmak istiyorsunuz. Girişimciliğe ve yenilikçiliğe ne kadar değer verseniz de potansiyel olarak tüm bir sektörü riske atıyorsunuz.” Rush durarak yanıtlıyor: “‘Birini öldüreceksin’ asılsız çığlıklarını çok sık duyduk. Bunu ciddi bir kişisel hakaret olarak kabul ediyorum. Sektör oyuncularının, yenilikleri ve yeni girenlerin kendi küçük pazarlarına girmesini engellemek için güvenlik bahanesini kullanmaya çalışmasını dinlemekten bıktım.” Sözleri başka yanıtlara yer bırakmıyor.