Antik Çağ
Trireme – fikir hırsızlığı Roma'yı nasıl bir numaralı deniz gücü haline getirdi?
Kadırgalar üç sıra dümenle çalıştırılıyordu.
© Commons
Pön Savaşlarında Roma lejyonerleri su üzerinde savaşmak zorundaydı. Bunu yapmak için bir düşman gemisini kopyaladılar ve Kathargo'nun güçsüz olduğu bir değişiklik yaptılar.
Dünya gücüne yükselişinin başlangıcında, Roma'nın gücü yalnızca lejyonların, yani piyadelerin gücüne dayanıyordu. Ama o dönemde dünya Akdeniz'in etrafında toplanmıştı. İtalyan botunu aşmak istiyorsanız bir deniz gücü olmanız gerekiyordu. Romalılar da bunu acı bir şekilde fark ettiler. Roma büyüdükçe Batı Akdeniz'in hakim gücü Fenikelilerle yüzleşmek kaçınılmaz hale geldi. Daha sonraki imparatorluk bir yol ağıyla bir arada tutuluyordu; Fenikeliler başkentleri Kartaca'dan denizlere açıldılar.
İlk bakışta bu onlara Roma'ya karşı paha biçilmez bir avantaj sağlamış olmalı. Çünkü deniz Kartaca'nın olsaydı, Akdeniz topraklarına nasıl hükmedilebilirdi? Sicilya'ya ancak deniz yoluyla ulaşılabiliyordu.
Yayın Akışı
“ZeroZeroZero” – dünyanın en zorlu mafya dizisi
24 Mayıs 2020
Şans Roma'ya yardım etti
O dönemde hala vergiye dayalı olan lejyonların, Kartaca'nın paralı asker ordularına karşı kalıcı olarak üstün olduğu biliniyor. Ancak Fenikeliler denizde de Romalıları hafife almışlardı. Sıfırdan yüze kadar önde gelen deniz gücü olmayı başardılar. Çünkü Romalılar iyi mühendislerdi ve pragmatiktiler. Uzun süre tahminde bulunmak yerine Kathargo'dan bir gemi kopyalamaya karar verdiler.
Eline bir Qinquereme düştü ve bire bir yeniden yaratıldı. MÖ 261'de Senato ilk kez MÖ 4. yüzyılda kendi filosunu yaptırdı. 100 quinquerem ve 20 triremden oluşuyordu. Polybius şöyle yazıyor: “Bu gemiyi örnek aldılar ve tüm filolarını buna göre inşa ettiler. Bu şans olmasaydı, deneyimsizlikleri nedeniyle planlarını gerçekleştirmeyi düşünemezlerdi.” Trireme ve Qinquereme kadırgalardı. Kürekçiler üst üste üç sıra halinde dizilmişlerdi. Beş kürekçili Qinquereme'de üstteki iki küreğin her birinde iki adam oturuyordu. Kürekçiler gemiyi itti. Özellikle savaşta. Bu gemiler güçlü bir şekilde hızlanabiliyordu, son derece hafifti ve rüzgardan bağımsızdı.
Hollywood filmlerinde bu dönemin deniz savaşları sıklıkla Ben Hur'daki gibi tasvir edilir. Kürekçiler – köleler – aşırılıklara sürükleniyor. Yetenekli manevralar kişinin kendi gemisini saldırı pozisyonuna getirdi ve daha sonra düşman geminin ortasında bir koçla vuruldu. Alternatif olarak cesur bir manevrayla düşman teknesinin kürekleri kırılabilir. Denizcilikte o kadar muhteşem başarılar vardı ki; Fenikeliler gemilerini idare etmede mükemmeldiler. Düşmanı alt ettiler ve koçla onları batırdılar.
kazı
Pompeii'den bir hizmetkarın büyü yaptığı değerli taşlar ve kafatasları
8 fotoğraf
22 Ağustos 2019
Su üzerinde kara savaşı
Romalıların denizde savaş konusunda farklı fikirleri vardı. İdeal deniz savaşları kara savaşına benziyordu. Gemiler uzun sıralar halinde yan yana uzanıyordu. Bu da düşmanın manevralarını zorlaştırıyordu. Ve sonra her zamanki dövüş tarzlarını suya nasıl aktarabilecekleri konusunda çok önemli bir fikirleri vardı. Gemilerin pruvalarına uzun asma köprüler kuruyorlar. Artık onların çizgisinin rakip çizgiye doğru ilerlemesi gerekiyordu. Sıralar çökerse köprüler de yıkılırdı.
Köprülerin dibine “kuzgunlar” bağlanmıştı. Çarpma anında rakibin destesine sıkı bir şekilde saplanan kancalar. Artık her iki gemi de ayrılmaz bir şekilde birbirine bağlıydı.
Savaş artık denizcilik manevralarıyla yürütülmüyordu; bunun imkânı yoktu. Daha sonra lejyonerler komuta ekipleri halinde düşman güvertesine hücum etti. Orada açık alandaki kadar yer yoktu ama ekipler yine de orada aynı şekilde savaşabiliyordu. Yakın bir şekilde birbirlerini işaretlerle örttüler ve birbirlerine destek oldular. Filmlerde çok popüler olan vahşi isyanlardan kaçındılar. Bu Fenikeliler için bir şoktu. Mürettebatları disiplinli piyadelerden değil denizcilerden oluşuyordu.
Kartacalılar Mylae'deki ilk deniz savaşında mağlup oldular. 130 gemiden 50'sini kaybettiler ve gemiye binme taktikleri karşısında güçsüz kaldılar.
Antik Çağ
Antoninus Vebası – bir salgın Roma İmparatorluğu'nun çöküşüne nasıl yol açtı?
29 Nisan 2023
Gemide burulma mermileri
Daha sonra Romalılar daha fazla iyileştirme yaptı. Gemilerin üzerinde bir yapı vardı, kale. Okçular oradan savaşa müdahale edebiliyordu. Yakıcı oklar attılar ya da düşmanın denizcilerini hedef aldılar. Diğer ülkeler bunu zaten yapmıştı. Ancak Romalılar daha da ileri gittiler. Birliklerine uzun mesafelerde, hatta kara savaşlarında bile büyük ateş gücü sağlayan savaş makinelerini gemiye aldılar. Gemiye mancınıklar ve mızrak ateşleyebilen, ballista adı verilen arbalet benzeri büyük makineler monte edildi. Bu ağır silahlar gemilerde kullanılmaya çok uygundu çünkü güçlerini ağır karşı ağırlıklardan değil kenevir halatlarının bükülmesinden alıyorlardı. Yangın çıkarıcı mermiler kullanarak düşmanın gemilerini uzaktan ateşe verebildiler. Küçük bir yangın bile mürettebatı büyük ölçüde engelledi çünkü tüm geminin alev almaması için söndürülmesi gerekiyordu.
Antik çağın napalmı
Pön Savaşlarından çok sonra bir sonraki önemli yenilik geldi. Augustus'un en başarılı generali, kızının kocası ve İmparator'un sadık arkadaşı Marcus Vipsanius Agrippa, kanca fikrini balista ile birleştirdi. Artık uzun iplerin bağlı olduğu dikenli mızraklar vuruluyordu. Başka bir gemiye sıkışıp kaldıklarında, oltaya takılan balık gibi kıvranıyordu. Romalılar halatları çektiler ve piyadeleri fırtına köprüsünden geçinceye kadar düşmanı yaklaştırdılar.
Bizans zamanında taktikler yeniden değişti. Doğu Romalılar deniz savaşını kara savaşına dönüştürmeye çalışmaktan vazgeçtiler. Çünkü antik çağın napalmı olan Yunan ateşini geliştirmişlerdi. Bir kez tutuşan ve söndürülemeyen bu madde, bir gemiye atılırsa yanması kaçınılmazdır. Denizdeki yakın dövüş, uzaktan çatışmaya dönüştü.
Ayrıca şunu okuyun:
Yunan Ateşi: Antik Napalm Bizans'ı 800 Yıl Boyunca Nasıl Korudu?
Romalılar bizim için aslında ne yaptı?
Antoninus Vebası – bir salgın Roma İmparatorluğu'nun çöküşüne nasıl yol açtı?
#Konular
Trireme – fikir hırsızlığı Roma'yı nasıl bir numaralı deniz gücü haline getirdi?
Kadırgalar üç sıra dümenle çalıştırılıyordu.
© Commons
Pön Savaşlarında Roma lejyonerleri su üzerinde savaşmak zorundaydı. Bunu yapmak için bir düşman gemisini kopyaladılar ve Kathargo'nun güçsüz olduğu bir değişiklik yaptılar.
Dünya gücüne yükselişinin başlangıcında, Roma'nın gücü yalnızca lejyonların, yani piyadelerin gücüne dayanıyordu. Ama o dönemde dünya Akdeniz'in etrafında toplanmıştı. İtalyan botunu aşmak istiyorsanız bir deniz gücü olmanız gerekiyordu. Romalılar da bunu acı bir şekilde fark ettiler. Roma büyüdükçe Batı Akdeniz'in hakim gücü Fenikelilerle yüzleşmek kaçınılmaz hale geldi. Daha sonraki imparatorluk bir yol ağıyla bir arada tutuluyordu; Fenikeliler başkentleri Kartaca'dan denizlere açıldılar.
İlk bakışta bu onlara Roma'ya karşı paha biçilmez bir avantaj sağlamış olmalı. Çünkü deniz Kartaca'nın olsaydı, Akdeniz topraklarına nasıl hükmedilebilirdi? Sicilya'ya ancak deniz yoluyla ulaşılabiliyordu.
Yayın Akışı
“ZeroZeroZero” – dünyanın en zorlu mafya dizisi
24 Mayıs 2020
Şans Roma'ya yardım etti
O dönemde hala vergiye dayalı olan lejyonların, Kartaca'nın paralı asker ordularına karşı kalıcı olarak üstün olduğu biliniyor. Ancak Fenikeliler denizde de Romalıları hafife almışlardı. Sıfırdan yüze kadar önde gelen deniz gücü olmayı başardılar. Çünkü Romalılar iyi mühendislerdi ve pragmatiktiler. Uzun süre tahminde bulunmak yerine Kathargo'dan bir gemi kopyalamaya karar verdiler.
Eline bir Qinquereme düştü ve bire bir yeniden yaratıldı. MÖ 261'de Senato ilk kez MÖ 4. yüzyılda kendi filosunu yaptırdı. 100 quinquerem ve 20 triremden oluşuyordu. Polybius şöyle yazıyor: “Bu gemiyi örnek aldılar ve tüm filolarını buna göre inşa ettiler. Bu şans olmasaydı, deneyimsizlikleri nedeniyle planlarını gerçekleştirmeyi düşünemezlerdi.” Trireme ve Qinquereme kadırgalardı. Kürekçiler üst üste üç sıra halinde dizilmişlerdi. Beş kürekçili Qinquereme'de üstteki iki küreğin her birinde iki adam oturuyordu. Kürekçiler gemiyi itti. Özellikle savaşta. Bu gemiler güçlü bir şekilde hızlanabiliyordu, son derece hafifti ve rüzgardan bağımsızdı.
Hollywood filmlerinde bu dönemin deniz savaşları sıklıkla Ben Hur'daki gibi tasvir edilir. Kürekçiler – köleler – aşırılıklara sürükleniyor. Yetenekli manevralar kişinin kendi gemisini saldırı pozisyonuna getirdi ve daha sonra düşman geminin ortasında bir koçla vuruldu. Alternatif olarak cesur bir manevrayla düşman teknesinin kürekleri kırılabilir. Denizcilikte o kadar muhteşem başarılar vardı ki; Fenikeliler gemilerini idare etmede mükemmeldiler. Düşmanı alt ettiler ve koçla onları batırdılar.
kazı
Pompeii'den bir hizmetkarın büyü yaptığı değerli taşlar ve kafatasları
8 fotoğraf
22 Ağustos 2019
Su üzerinde kara savaşı
Romalıların denizde savaş konusunda farklı fikirleri vardı. İdeal deniz savaşları kara savaşına benziyordu. Gemiler uzun sıralar halinde yan yana uzanıyordu. Bu da düşmanın manevralarını zorlaştırıyordu. Ve sonra her zamanki dövüş tarzlarını suya nasıl aktarabilecekleri konusunda çok önemli bir fikirleri vardı. Gemilerin pruvalarına uzun asma köprüler kuruyorlar. Artık onların çizgisinin rakip çizgiye doğru ilerlemesi gerekiyordu. Sıralar çökerse köprüler de yıkılırdı.
Köprülerin dibine “kuzgunlar” bağlanmıştı. Çarpma anında rakibin destesine sıkı bir şekilde saplanan kancalar. Artık her iki gemi de ayrılmaz bir şekilde birbirine bağlıydı.
Savaş artık denizcilik manevralarıyla yürütülmüyordu; bunun imkânı yoktu. Daha sonra lejyonerler komuta ekipleri halinde düşman güvertesine hücum etti. Orada açık alandaki kadar yer yoktu ama ekipler yine de orada aynı şekilde savaşabiliyordu. Yakın bir şekilde birbirlerini işaretlerle örttüler ve birbirlerine destek oldular. Filmlerde çok popüler olan vahşi isyanlardan kaçındılar. Bu Fenikeliler için bir şoktu. Mürettebatları disiplinli piyadelerden değil denizcilerden oluşuyordu.
Kartacalılar Mylae'deki ilk deniz savaşında mağlup oldular. 130 gemiden 50'sini kaybettiler ve gemiye binme taktikleri karşısında güçsüz kaldılar.
Antik Çağ
Antoninus Vebası – bir salgın Roma İmparatorluğu'nun çöküşüne nasıl yol açtı?
29 Nisan 2023
Gemide burulma mermileri
Daha sonra Romalılar daha fazla iyileştirme yaptı. Gemilerin üzerinde bir yapı vardı, kale. Okçular oradan savaşa müdahale edebiliyordu. Yakıcı oklar attılar ya da düşmanın denizcilerini hedef aldılar. Diğer ülkeler bunu zaten yapmıştı. Ancak Romalılar daha da ileri gittiler. Birliklerine uzun mesafelerde, hatta kara savaşlarında bile büyük ateş gücü sağlayan savaş makinelerini gemiye aldılar. Gemiye mancınıklar ve mızrak ateşleyebilen, ballista adı verilen arbalet benzeri büyük makineler monte edildi. Bu ağır silahlar gemilerde kullanılmaya çok uygundu çünkü güçlerini ağır karşı ağırlıklardan değil kenevir halatlarının bükülmesinden alıyorlardı. Yangın çıkarıcı mermiler kullanarak düşmanın gemilerini uzaktan ateşe verebildiler. Küçük bir yangın bile mürettebatı büyük ölçüde engelledi çünkü tüm geminin alev almaması için söndürülmesi gerekiyordu.
Antik çağın napalmı
Pön Savaşlarından çok sonra bir sonraki önemli yenilik geldi. Augustus'un en başarılı generali, kızının kocası ve İmparator'un sadık arkadaşı Marcus Vipsanius Agrippa, kanca fikrini balista ile birleştirdi. Artık uzun iplerin bağlı olduğu dikenli mızraklar vuruluyordu. Başka bir gemiye sıkışıp kaldıklarında, oltaya takılan balık gibi kıvranıyordu. Romalılar halatları çektiler ve piyadeleri fırtına köprüsünden geçinceye kadar düşmanı yaklaştırdılar.
Bizans zamanında taktikler yeniden değişti. Doğu Romalılar deniz savaşını kara savaşına dönüştürmeye çalışmaktan vazgeçtiler. Çünkü antik çağın napalmı olan Yunan ateşini geliştirmişlerdi. Bir kez tutuşan ve söndürülemeyen bu madde, bir gemiye atılırsa yanması kaçınılmazdır. Denizdeki yakın dövüş, uzaktan çatışmaya dönüştü.
Ayrıca şunu okuyun:
Yunan Ateşi: Antik Napalm Bizans'ı 800 Yıl Boyunca Nasıl Korudu?
Romalılar bizim için aslında ne yaptı?
Antoninus Vebası – bir salgın Roma İmparatorluğu'nun çöküşüne nasıl yol açtı?
#Konular