Yapıcıoğlu: “Sokak hayvanları tehlike oluşturmayacak biçimde koruma edilmeli” Son vakit içinderda önemli tehlike oluşturan sokak hayvanlarına ait değerlendirmelerde bulunan HÜDA PAR Genel Lideri Zekeriya Yapıcıoğlu, “Sokak hayvanları uygun kaidelerde, uygun ortamlarda insanlara tehlike oluşturmayacak biçimde koruma edilmelidir” dedi.
Adana’da yayın yapan Vuslat FM’in konuğu olan HÜDA PAR Genel Lideri Zekeriya Yapıcıoğlu, biroldukça mevzuda kıymetli değerlendirmelerde bulundu. Yapıcıoğlu, bayana şiddet, iktisat siyaseti, emekli maaşı, dolar kuru, Türkiye’nin dış borcu, başıboş sokak köpekleri sorunu, gençlerin durumu ile Adana’nın meseleleri üzere konularda çarpıcı açıklamalar yaptı.
9 yıllık bir müddetde siyasete damga vurduklarını söyleyen Yapıcıoğlu, HÜDA PAR’ın özgül yükünün hissedildiğinin altını çizdi.
Yapıcıoğlu, “hanımı müdafaanın, bayana yönelik şiddeti durdurmanın tek yolu aileyi çökertmek değildir. Bayana yönelik şiddeti durduralım lakin bunun için aileyi yıkmayalım. Aileyi yıkmadan da bunu yapabiliriz. Elhamdülillah o mevzuda da değerli bir ara kat ettiğimizi düşünüyorum. İslami bir toplum oluşturma ve siyasetin de legal hudutları içerisinde biz gayretimizi devam ettireceğiz. Bu bahiste da hayli bir ara alabileceğimizi düşünüyorum. Şayet sonuncu emele ulaşamasak bile önemli manada bir ara kat edebileceğimizi düşünüyorum. Sonuçta insan gücünün yettiğiyle sorumludur. Gücümüz yeterse inşallah biz onların gerçekleştirmek için uğraşımızı devam ettireceğiz.” dedi.
“Faizsiz bir ekonomik sistem gelmeli”
İktisat siyasetleri hakkında HÜDA PAR’ın duruşu nedir? Sizin görüşünüz nedir?
Partimizi kurduğumuz periyottan beri diyoruz ki Kapitalizm can çekişiyor. Ancak gelinen süreçte şu anda kapitalist sistemin de çöküşünün seslerini, çatırtılarını duyuyoruz. İnsani olmayan Komünist ve Kapitalist sistemler, biri ifrat, başkası tefrit, uçlarda dolaşan bu iki sistem de çöküşe mahkumdu ve çökecektir. Bunun yerine insan fıtratına uygun olan bir iktisat modelinin kesinlikle uygulanması gerekir diyoruz ve iktisat sisteminin, iktisat sisteminin şayet temel amacı beşere hizmet ise bu biçimde daha epeyce istihdam, üretme, insanları yokluktan, yoksulluktan kurtarma maksadı olmalıdır. bu biçimde bir iktisat modeli de kesinlikle faizi dışlamalıdır.
Sayın Cumhurbaşkanı’nın bir söylemi vardı; ‘faiz sebep, enflasyon sonuçtur.’ bir hayli kişi buna saldırdı. ‘Siz iktisat ilmine ters bir şey söylüyorsunuz’ diye. Biz de dedik ki bu kelam doğrudur lakin eksiktir. Zira faiz yalnızca enflasyon niçini değildir. Faiz hem de işsizliğin de niçinidir. Faiz hem de gelir dağılımındaki adaletsizliğin niçinidir. Faiz beraberinde biroldukça insanın açlık hududunun altında yaşamasına sebep olan şeydir. Zira kapitalist sistemin merkezinde olan kurumlardan bir tanesi faizdir ve bu faiz aslında sermayeyi biriktiren kapital sahibi olan insanların başkalarının emeğini, alın terini, onların yeraltı ve yerüstü zenginlik kaynaklarını sömürmesinin aracıdır. Faizsiz bir sistem gelmelidir diyoruz. Üreterek büyümek gerekir diyoruz.
“Emekliler açlıkla imtihan edilmemeli”
Geçtiğimiz günlerde minimum fiyat belirtildi. Açıklanmadan evvel sizin en az dört bin lira olmalı üzere bir açıklamanız vardı. Artık bu son günlerde de başta emekli maaşı, ardından de memur maaşlarına yapılacak artırımlar konuşuluyor. Bu bahiste bir görüşünüz var mı? Yani minimum fiyat üzere şu kadar olmalı yahut şu oranda yükseltilmeli üzere bir görüşünüz var mı?
Minimum fiyatla ilgili söylemiş olduğimize misal şeyler söylüyoruz. Nedir o? Taban fiyatla ilgili söylemiş olduğimiz şeylerden bir tanesi aslında şudur. Evvel gelin taban fiyatın tarifini değiştirelim. Şu anda minimum fiyatın tarifinin içerisinde emekçinin ailesi yok. Yalnızca personelin zarurî gereksinimlerini günün meblağları üzerinden karşılamaya yetecek fiyat olarak tanım ediliyor. Kesinlikle bu tarifin değişmesi gerekir diyoruz. Bunu bugün söylemiyoruz. Parti programımızda yazdığımız bir şeydir. Yani minimum değil insani fiyat. Ne demek? Yani insanın, insanca yaşayabileceği bir fiyat kesinlikle emekçiye verilmelidir. Artık emeklilerle ilgili tıpkı şeyi söylemek mümkün. Şu anda minimum fiyat için yapılan artırım ile açlık sonunun birazcık üzerine çıktı. Ancak fiyat artışları şayet bu türlü devam etseydi birkaç ay daha sonra yine açlık hududunun altına düşecekti. Lakin düşünün bin 700 lira civarında emekli maaşı alanlar var. Bu taban fiyatın hayli epeyce altında, açlık sonunun da aşağı üst yarısı. Yani onu siz ikiye katlasanız yüzde yüz artırım yapsanız dahi lakin açlık sonuna gelmiş olacak. Ne demek açlık hududu? Dört kişilik bir ailenin sağlıklı beslenebilmesi için yalnızca besine harcanması gereken bir para.
Son bir yıl içerisinde bilhassa geçen sene hükümetin bankalara baskı yaparak kredi musluklarını açmasından daha sonra konut fiyatları uçtu. Konut fiyatları fırlayınca buna paralel olarak kira fiyatları da yükseldi. Artık kiralar ikiye katlandı. Ulaşımın, kırtasiyenin, okul masraflarının, servis fiyatlarının, akaryakıtın, elektriğin, doğalgazın önemli oranda arttığı bir memlekette siz bunlara hiç para ayırmasanız bile yalnızca besine yetecek paranın yarısını siz emekliye verirseniz yazık olur. O yaşlarındaki insanı dilenmeye mi yoksa ikinci bir işte çalışmaya mı göndereceksiniz? Bunu kesinlikle düşünmek gerekir ve biz diyoruz ki hiç bir fiyat açlık sonunun altında olmamalıdır. Emekliler açlıkla imtihan edilmemeli. Şayet yaparsak o beli bükülmüş ihtiyarların bedduası hepimizi çarpar.
Esnaf diyor ki, ‘dolar 18 TL iken o günkü kur üzerinden birtakım şeyleri aldığım için toptancı bunun fiyatını düşürse bile ben elimdeki malı bir ölçü satmadan meblağları düşürürsem önemli bir ziyana uğrayacağım. Benim bu ziyanımı kim karşılayacak?’ bu biçimde söylüyor. Bir tarafıyla haklı, örneğin 20 liraya aldığı bir malı şu anda onun maliyeti aşağı düştüğü için toptancıda fiyatı 15 liraya düşmüşse bu adam fiyatını 17’ye 18’e düşürmez. Aldığı fiyatın altına düşürmesi zordur. Bu meblağların düşmesi için biraz daha beklenilmesi gerekecek. Ancak şurada bir hakikat bu üzere malı satanlar şayet onların komşuları ya da tıpkı işi yapan öteki bir esnaf farklı bir fiyattan satıyorsa bilhassa fiyat takibini yapan müşteriler onlara akacaktır. kimi vakit kar edersiniz ancak kimi vakit de ziyan edersiniz. Her vakit kar olmaz. Yani az da olsa bir düşüş fiyatlara yavaş yavaş yansırsa bunun gerisi gelecektir. O mal sirkülasyonu pek yeni malı piyasaya girdikçe daha düşük maliyetle üretilen mallar raflara dizildikçe fiyatlar düşecektir.
“Türkiye dışarıya sattığı mal ile dışarıdan aldığı mal içinde aleyhine bir tablo kelam mevzusudur”
Dolar kurunun ülkeyi bu kadar etkilemesi olağan mi? Sizce doların ülkeyi bu kadar etkilemesi nasıl değerlendirilmeli? Yahut buna karşı alınacak bir tedbir var mı?
Çin en çok dış ticaret fazlası veren ülkelerden bir tanesi. Yani aldığıyla sattığı içinde Çin’in lehine bir fark var. İhraç ettiği mal ölçüsünün fiyatı, ithal ettiğinden hayli fazla. Japonya bir daha o denli. Yani dış ticaret fazlası veren ülkeler bunlar. Lakin Türkiye’de en azından epeyce uzun bir müddetdir, dışarıya sattığı mal ile dışarıdan aldığı mal içinde aleyhine bir tablo kelam konusudur. Yani ithalat, ihracattan fazla. Yani daima dış hassaslık açığı veriyoruz. Üzerine turizm gelirlerini, yurt dışı müteahhitlik hizmetleri üzere ya da yurt haricinde çalışan Türkiye vatandaşlarının dışarıdan gönderdikleri dövizleri de üzerine koyduğumuz biçimde kimi vakit cari açığı kapatamıyoruz. Çoğunlukla kapatamıyoruz. Çok nadiren cari açık kapanıyor ya da birazcık cari fazla veriliyor. Şöyle bir durumda siz o açığı neyle kapatacaksınız? Borçlanarak kapatacaksınız. Türkiye’nin kamu, özel toplam dış borcu 500 milyar dolara yakın. 500 milyar dolar üzere bir borcunuz var ise doların yükselmesi sizin ekonominizi önemli manada tesirler.
Doların bu gücü nereden geliyor? Dolar iki türlü sebepten dolayı. Yani yalnızca milletlerarası ticaret değil. Dolar dünyanın rezerv parası pozisyonunda. Yani Merkez Bankaları kendi kasalarında rezerv para olarak yığdıkları para olarak yani kenz olarak dolar tutuyorlar. hiç bir karşılığı olmayan, karşılıksız çek üzeredir dolar, ancak buna karşın dünya parası olduğu için yahut dünya dünyanın farklı farklı ülkelerinin merkez bankalarındaki rezerv para dolar olduğu için dolar fazlaca kuvvetli bir para. Dünyadaki bir epey emtianın bilhassa de gücün fiyatı, petrolünün fiyatı dolarla belirleniyor. Dolarla belirlendiği için de dolar bu tarafıyla de kuvvetli. Bu iktisattaki dolarizasyon bizim iktisadımızı kırılgan hale getiriyor. Sebep tek başına dolarizasyondan dolayı değil. Cari açıktan ve yüksek ölçüde borçlanma gereksiniminden dolayı. Borçlarımızın vadesi geliyor. Üretiminiz olmadığı için o borcu öbür bir borçla kapatıyorsunuz. Gidip dışarıdan bir daha dolar borç alıyorsunuz. Ya da içerideki biriktirmiş olanlardan dolar borç alıyorsunuz. Fakat sonuçta borç alıyorsunuz ve dolar cinsinden olunca da onun biraz kımıldaması sizin ekonominizi felç etmeye yetebiliyor.
Kapitalist iktisat teorisinin bir teori olduğunu bileceksiniz. İktisat ilmi diye kendi vatandaşlarınıza okutmayacaksınız. Ürettiğinizden çok tüketmeyeceksiniz. hasılatınızdan fazla harcamayacaksınız. Ayağınızı yorganınıza göre uzatırsanız doların olursa olsun. Siz şayet iktisatlı davranırsanız siz fakirlik çekmezsiniz. Ancak şayet ülke olarak israfa savurganlığa devam ederseniz yolsuzluğu önleyemezseniz üç kazanıp beş harcarsanız daima borçlu dolaşırsınız. Yalnızca Londra’daki tefecileri değil sokaktaki ayaklı tefecileri de yakanızı kaptırırsınız ve gün gelir ki kendi hasılatınızın yarısını onlara vermek zorunda kalırsınız.
“Üniversite gençliği için evli yurtları oluşturmalıdır”
Gençlerle bir ortaya geldik. Gençler gelecekle ilgili kimi korkular duyuyorlar. Çok rahat değiller. Aslında gençlik yani her tarafta aşağı üst birbirine benziyor. Bir tarafta cıvıl cıvıl ancak bir taraftan bakıyorsunuz ki gözlerindeki ümit ışığı azalmış. Yani kanatları düşmüş. Genel manada tasayla bakıyorlar. İşsizlik önemli bir sorun. Bu da eğitimin gereğince planlanmamasından dolayı bilhassa üniversite gençliği bu bahiste hayli şikayetçi. Üniversiteyi bitirdikten daha sonra işe alınırlar da ya da kamuya yerleşmede adaletsizlik yapıldığından ağır bir şikâyet var. Adam kayırma istikametinde hayli önemli bizim de izlenimlerimiz var. Keşke bu biçimde olmasaydı yani takımların dağıtılmasında daha adil, ehliyet ve liyakat ölçü olsaydı. Maalesef bu bahiste gençlerin şikâyeti var. Bir de şöyleki bir sorun var. Tahminen fazlaca kişi bunu lisana getiremiyor. Hani gençlere iş ve aş diyorlar ancak. Biz bir de gençlere iş, aş ve eş diyoruz. niye eş diyoruz? Zira aile yapısı hakikaten gitgide daha makûs bir hale geliyor, evlilikler epeyce fazla yürümüyor. Bunlardan bir kısmı ekonomik dertlerden kaynaklı ancak daha epey öbür sorunlardan kaynaklı. Evlilik yaşı daima yükseliyor. Hani altın fırladığı vakit aslına bakarsan o da farklı bir yaraydı. Şükür ki altın biraz düştü lakin bu tek başına yetmiyor. Gençler iş olmadan biz nasıl evleneceğiz diyorlar. Ben o bahiste biraz gençleri cesaretlendirmeye çalışıyorum lakin alışılmış yetmiyor.
örneğin üniversite gençliğiyle ilgili bizim şöyleki bir planımız var. Şöyle bir teklifimiz var. Parti programımızda yazdığımız konulardan bir tanesi; Diyoruz ki üniversite gençliği için evli yurtları da oluşturmalı, 1+1. Yani daha üniversite hayatı, tahsil hayatı devam ederken gençlerimiz şayet evlenmek istiyorlarsa evlenebilmeliler. Onlara da bir yurt imkânı sağlanmalıdır. örneğin diyoruz ki şu anda geriye mirasçı bırakmadan vefat eden insanların mirasları hazineye kalıyor. Diyoruz ki onların mirasları bir fonda toplansın fakat bu yetmez şüphesiz. Diğer kaynaklarla da bu fon beslensin. Maddi imkansızlıklar ötürüsıyla evlenemeyen gençlere ki Allah-u Teala buyuruyor ki gençlerinizi evlendirin, şayet fakirlik endişesiyle evlenmiyorlarsa siz onları evlendirin. Allah lütfuyla onları güçlü edecektir inşallah. Ben de gençlere dedim ki, inşallah bu projelerimiz hayata geçer ya da işte birileri bunu dinler ya da Allah fırsat verir de biz gelir bunları hayata geçirebilirsek siz evlenmekten korkmayın. Sizin rızkınızı gönderen Allah siz bir eşle ömrünüzü birleştirdiğinizde o da kendi rızkıyla birlikte geleceğini unutmayın diyoruz gençlere. Rabbim gençliğimizi koruma etsin. Gençler geleceğimizdir. Sahiden şayet gençliğine sahip çıkamazsa bir toplum onun geleceği karanlıktır. Kesinlikle gençlerimizi her türlü fitniçin, beladan ve aksilikten korumalıyız. Gerekirse kendi vücutlarımızı siper edip gençlerimizi koruma etmek mecburiyetindeyiz.
“Sokak hayvanları uygun koşullarda, uygun ortamlarda insanlara tehlike oluşturmayacak biçimde koruma edilmeleri gerekir”
Başıboş sokak hayvanları konusunda. Biliyorsunuz geçtiğimiz günlerde epey acı bir deneyim yaşadık. Küçük bir kızımız. Beslenmesi, bakılması yasak olan cins köpekler tarafınca akına uğradı ve hala hayati tehlikesinin devam ettiği bilgisi var. Sizin bu husustaki siyasetiniz nedir? Fikriniz nedir?
Başıboş sokak hayvanlarının saçmış oldukları tehlikelere dikkat çekerek buna karşı bir tedbir alınması gerektiğini defaten söylemiş olduk. Bu hayvan düşmanlığı değil, ya da o hayvanları itlaf edelim halindeki bir çıkış değil, şunu söylemiş olduk; şayet bir hayvan sahipliyse, sahibi ona sahip çıkmalı. Lakin şayet bir sokak köpeği ya da öbür bir hayvan sokakta başıboş dolaşıyorsa ve bu tehlike arz ediyorsa kesinlikle bunun için önlemler alınmalı. Önlem alması gereken kimse belediyeler yahut merkezi hükümet. Bunları sokakta değil, barınaklarda tutmalı. Onlara bakmalı. Hani bir orta hastalık saçmasınlar diye ‘bunlar kısırlaştırılacak, barınaklarda bakılacak, aşıları yaptırılacak’ dediler. Ona göre şayet bırakılacak olurlarsa da bu biçimde bırakılacaklar. Lakin maalesef memleketin dört bir tarafında sürüler halinde dolaşmaya başladılar. Bu tehlike saçıyor. kimi vakit daha evvel saldırgan olduğuna dair rastgele bir kaydın bulunmadığı cinsler bile bir ortaya geldiklerinde o topluluk psikolojisiyle ya da o sürü psikolojisiyle görmüş oldukları birisi şayet bilhassa de o kişi onlardan kaçarsa, kaçanı kovalama üzere bir huyları var. Maalesef memlekette bu yakın geçmişte bir hayli mevt hadisesi de yaşandı. Yalnızca faydalanma değil. Daha evvel köpeklerden kaçarken, otomobilin altında ve kamyonun altında kalan ve bu türlü vefat eden vatandaşlarımız oldu. Çok önemli faydalanmalarla sonuçlanan hadiseler yaşandı. Bir de o şahısların hayatış olduğu travmayı gözünüzün önüne getirin. Hayvanlara merhamet edelim lakin şayet bir hayvan, bir insan hayatına mal olacaksa bir insan ömrü binlerce hayvandan daha pahalıdır. O hayvanları itlaf edelim demiyoruz, uygun kaidelerde, uygun ortamlarda insanlara tehlike oluşturmayacak biçimde onların koruma edilmeleri gerekir.
“İnsan merkezli bir toplumsal hayat özlüyorlarsa HÜDA PAR’ın sesine ses olsunlar”
Bizi dinleyen dinleyiciler niye HÜDA PAR’ı seçsin?
Bizi dinleyen vatandaşlar şayet ‘önce insan, öncelik adalet’ söylemimizi, sloganımızı tasvip ediyorsa, bu hususta bizimle ortaklaşıyorlarsa insan merkezli bir siyaset, insan merkezli bir iktisat, insan merkezli bir eğitim, insan merkezli bir toplumsal hayat özlüyorlarsa HÜDA PAR’ın sesine ses olsunlar. Güç versinler, omuz versinler, dayanak versinler. Şayet adaleti önceliyorlarsa, şayet toplumun farklı farklı kısımları adaletten, adalet sisteminden, toplumsal adaletten, vergi adcihazından şikayetçiyse ve bizim adaletin kesinlikle sağlanması gerektiği tarafındaki söylemimize katılıyorlarsa bize güç versinler, takviye versinler. Gelsinler bizimle birlikte olsunlar. İnşallah birlikte yürüyelim. Biz iki dünyalıyız, yalnızca bu dünyaya bakarak siyaset yapılmaz. Siyasetçi vefat ötesini de kesinlikle düşünmek zorundadır ve attığı her adımın yasal olmasını gözetmek zorundadır diyorsa, bu biçimde onun yeri kanaatime nazaran HÜDA PAR’dır. Biz, gelin birlikte hakikate gerçek yürüyelim, haksızlıkları kaldıralım, insan merkezli bir siyaset, iktisat, toplumsal adalet oluşturalım diyoruz. Bir toplumsal, içtimai hayatı adalet ekseninde, adalet merkezli oluşturalım ve bir arada kardeşçe yaşayalım diyoruz.
“Adana’daki siyasalların gereğince Adana’ya sahip çıkmadıkları konusunda vatandaşın genel bir şikâyeti var”
Adana hakkındaki izlenimlerinizi merak ediyorum. Adanalılarla buluştunuz. Adana ve partinizin buradaki çalışmaları hakkındaki görüşlerinizi alalım.
Kuzey ve Güney Adana… Doğu ve Batı Berlin üzere lakin ortada duvar yok, duvarsız bir Adana. Bir tarafta bir kent, öteki tarafta da koca bir köy var. Türkiye’nin en büyük köyü diyebiliriz. 2,5 milyon nüfusu olan Türkiye’nin 6’ncı büyükşehri Adana’ya yakışmıyor. Yaklaşık 35 yıl evvel Adana’ya gelmiştim. Bu ortada gidip geldiğimde hayli fazla bir şey değişmemiş, Kuzey hariç… Kuzeyde yeni bir Adana kuruldu. Fakat öbür taraflar tıpkı. Adana’nın bu sorunu çabucak birinci bakışta göze çarpıyor. Daha evvel Adana Türkiye’nin 5’inci büyükşehriydi. Beşinciliği Antalya’ya kaptırdı. Şu anda 6’ncı sıradadır. Adanalıların genel manada şikâyet ettiği konulardan bir tanesi de budur. Diyorlar ki ‘Adana’ya sahip çıkan yok.’ Parti farkı gözetmeksizin söylüyorlar bunu. Adana’daki siyasalların gereğince Adana’ya sahip çıkmadıkları konusunda vatandaşın genel bir şikâyeti var.
Adana esnafını ziyaret ettik. Eğitimcilerle, iş adamlarıyla, gençlerle bir ortaya geldik ve Doğankent Mahallesi’ni ziyaret ettik. Orada vatandaşlarla bir ortaya geldik. Doğankent’te bir toplu taşıma sorunu olduğunu söylemiş olduler. Belediye otobüslerinin oraya gittiğini lakin muhtaçlığı karşılamadığını ve şu anda toplu taşımadan, yani belediye otobüslerinden dolayı şikayetleri vardı. Hayvancılıkla uğraşan vatandaşlar yem fiyatlarının çok artışından dolayı eldeki mevcut hayvan popülasyonunu düşürdüklerini, hatta kimileri büsbütün bitirdiklerini, hepsini sattıklarını lisana getirdiler. Hükümetin hayvancılığı destekleme noktasında açmış olduğu teşvik paketlerinin büyük çiftçiye, büyük besiciye yaradığını belirttiler. Birkaç hayvanı olan insanlara ya da birkaç hayvan bakabilecek küçük aile işletmelerine bu hususta teşvik verilmediğinden yakındılar. Bizim de tespitimiz o istikametteydi. Adana’da limon üreticisinin önemli bir sorunu var biliyorsunuz. 2020 yılının nisan ayında limon ihracatıyla ilgili bir sınırlama getirildi. O sınırlama getirildiğinde şöyleki bir münasebet ileri sürüldü. Bizim stoklardaki ve elimizdeki mevcut limonlar lakin iç talebi karşılamaya kâfi. Hatırlarsanız o devirde bir de salgın ile ilgili bol bol C vitamini alınması gerekiyordu. Limon da C vitamini deposu. Limon meblağları da hayli yükselmişti. Bir kısıtlama getirdiler. O periyotta kimi pazar kayıpları yaşandı. Yani dışarıdan gelen talepler karşılanmadığı için ‘bizim elimizde limon yok’ dendiği için öteki pazarlara yöneldiler. bu biçimde olunca bir de lokantalar, oteller kapatılınca salgın ötürüsıyla, stoklardaki limonları tüketemedik. Yeni mahsul limonlar yetişince bu sefer depolardaki limonlar onlara fırsat vermediği için elde kaldı. Limon meblağları yükselince limon ekimi de artınca üretim de arttı. Dış pazarlarda kaybedilince artık limonlar personellik parasını kurtaracak bir düzeyde bile değil. Kısmındaki limonu 30-40 kuruşa lakin satabildiklerini söylemiş olduler. Bu niçinle bir hayli kişi limonu kolunda bıraktı.
Sıhhat ocağı gündüz açık gece kapalı dediler. Eski Yüreğir Devlet Hastanesi, Kent Hastanesi’nden daha sonra kapanınca biz bu bahiste da eza çekmeye başladık deniliyor. Eski Yüreğir Devlet Hastanesi bir daha açılsın diyorlar. Doğal gazla ilgili bir taahhütleri var. Diyorlar ki ‘doğal gaz bizim önümüzden geçiyor lakin biz doğal gazdan istifade edemiyoruz. niye bize doğal gaz verilmiyor?’ Sorunca da ‘şehirdeki dağıtım bitmeden size doğal gaz veremeyiz’ biçiminde bir yanıt verildiğini söylemiş olduler. Bunun dışında yol sorunu lisana getirildi. Diyorlar ki ana yollara, ilişki yollarına gereksinimimiz var ve bu yolların, mevcut yollarının da genişletilmesine gereksinim var. Bahçelievler’de internet altyapısının olmadığını, öğrencilerin de çalışmakta zorlandığını, bilhassa de okulların kapalı olduğu devirde bu gereksinimin daha fazla arttığını söylemiş olduler.
Eğitimcilerle bir ortaya geldik, eğitimin problemlerini masaya yatırdık. Eğitimciler hakikaten ülkenin geleceğini daha fazla kendisine sıkıntı edinen -özellikle öğrencilerin manevi eğitimi ile ilgili baş yormuş- beşerler epeyce sıkıntılı, epeyce zahmetli. Onlarla ilgili inşallah raporlarımızı yazılı hale getirip hükümete de ulaştırmayı düşünüyoruz.
Hibya Haber Ajansı
Adana’da yayın yapan Vuslat FM’in konuğu olan HÜDA PAR Genel Lideri Zekeriya Yapıcıoğlu, biroldukça mevzuda kıymetli değerlendirmelerde bulundu. Yapıcıoğlu, bayana şiddet, iktisat siyaseti, emekli maaşı, dolar kuru, Türkiye’nin dış borcu, başıboş sokak köpekleri sorunu, gençlerin durumu ile Adana’nın meseleleri üzere konularda çarpıcı açıklamalar yaptı.
9 yıllık bir müddetde siyasete damga vurduklarını söyleyen Yapıcıoğlu, HÜDA PAR’ın özgül yükünün hissedildiğinin altını çizdi.
Yapıcıoğlu, “hanımı müdafaanın, bayana yönelik şiddeti durdurmanın tek yolu aileyi çökertmek değildir. Bayana yönelik şiddeti durduralım lakin bunun için aileyi yıkmayalım. Aileyi yıkmadan da bunu yapabiliriz. Elhamdülillah o mevzuda da değerli bir ara kat ettiğimizi düşünüyorum. İslami bir toplum oluşturma ve siyasetin de legal hudutları içerisinde biz gayretimizi devam ettireceğiz. Bu bahiste da hayli bir ara alabileceğimizi düşünüyorum. Şayet sonuncu emele ulaşamasak bile önemli manada bir ara kat edebileceğimizi düşünüyorum. Sonuçta insan gücünün yettiğiyle sorumludur. Gücümüz yeterse inşallah biz onların gerçekleştirmek için uğraşımızı devam ettireceğiz.” dedi.
“Faizsiz bir ekonomik sistem gelmeli”
İktisat siyasetleri hakkında HÜDA PAR’ın duruşu nedir? Sizin görüşünüz nedir?
Partimizi kurduğumuz periyottan beri diyoruz ki Kapitalizm can çekişiyor. Ancak gelinen süreçte şu anda kapitalist sistemin de çöküşünün seslerini, çatırtılarını duyuyoruz. İnsani olmayan Komünist ve Kapitalist sistemler, biri ifrat, başkası tefrit, uçlarda dolaşan bu iki sistem de çöküşe mahkumdu ve çökecektir. Bunun yerine insan fıtratına uygun olan bir iktisat modelinin kesinlikle uygulanması gerekir diyoruz ve iktisat sisteminin, iktisat sisteminin şayet temel amacı beşere hizmet ise bu biçimde daha epeyce istihdam, üretme, insanları yokluktan, yoksulluktan kurtarma maksadı olmalıdır. bu biçimde bir iktisat modeli de kesinlikle faizi dışlamalıdır.
Sayın Cumhurbaşkanı’nın bir söylemi vardı; ‘faiz sebep, enflasyon sonuçtur.’ bir hayli kişi buna saldırdı. ‘Siz iktisat ilmine ters bir şey söylüyorsunuz’ diye. Biz de dedik ki bu kelam doğrudur lakin eksiktir. Zira faiz yalnızca enflasyon niçini değildir. Faiz hem de işsizliğin de niçinidir. Faiz hem de gelir dağılımındaki adaletsizliğin niçinidir. Faiz beraberinde biroldukça insanın açlık hududunun altında yaşamasına sebep olan şeydir. Zira kapitalist sistemin merkezinde olan kurumlardan bir tanesi faizdir ve bu faiz aslında sermayeyi biriktiren kapital sahibi olan insanların başkalarının emeğini, alın terini, onların yeraltı ve yerüstü zenginlik kaynaklarını sömürmesinin aracıdır. Faizsiz bir sistem gelmelidir diyoruz. Üreterek büyümek gerekir diyoruz.
“Emekliler açlıkla imtihan edilmemeli”
Geçtiğimiz günlerde minimum fiyat belirtildi. Açıklanmadan evvel sizin en az dört bin lira olmalı üzere bir açıklamanız vardı. Artık bu son günlerde de başta emekli maaşı, ardından de memur maaşlarına yapılacak artırımlar konuşuluyor. Bu bahiste bir görüşünüz var mı? Yani minimum fiyat üzere şu kadar olmalı yahut şu oranda yükseltilmeli üzere bir görüşünüz var mı?
Minimum fiyatla ilgili söylemiş olduğimize misal şeyler söylüyoruz. Nedir o? Taban fiyatla ilgili söylemiş olduğimiz şeylerden bir tanesi aslında şudur. Evvel gelin taban fiyatın tarifini değiştirelim. Şu anda minimum fiyatın tarifinin içerisinde emekçinin ailesi yok. Yalnızca personelin zarurî gereksinimlerini günün meblağları üzerinden karşılamaya yetecek fiyat olarak tanım ediliyor. Kesinlikle bu tarifin değişmesi gerekir diyoruz. Bunu bugün söylemiyoruz. Parti programımızda yazdığımız bir şeydir. Yani minimum değil insani fiyat. Ne demek? Yani insanın, insanca yaşayabileceği bir fiyat kesinlikle emekçiye verilmelidir. Artık emeklilerle ilgili tıpkı şeyi söylemek mümkün. Şu anda minimum fiyat için yapılan artırım ile açlık sonunun birazcık üzerine çıktı. Ancak fiyat artışları şayet bu türlü devam etseydi birkaç ay daha sonra yine açlık hududunun altına düşecekti. Lakin düşünün bin 700 lira civarında emekli maaşı alanlar var. Bu taban fiyatın hayli epeyce altında, açlık sonunun da aşağı üst yarısı. Yani onu siz ikiye katlasanız yüzde yüz artırım yapsanız dahi lakin açlık sonuna gelmiş olacak. Ne demek açlık hududu? Dört kişilik bir ailenin sağlıklı beslenebilmesi için yalnızca besine harcanması gereken bir para.
Son bir yıl içerisinde bilhassa geçen sene hükümetin bankalara baskı yaparak kredi musluklarını açmasından daha sonra konut fiyatları uçtu. Konut fiyatları fırlayınca buna paralel olarak kira fiyatları da yükseldi. Artık kiralar ikiye katlandı. Ulaşımın, kırtasiyenin, okul masraflarının, servis fiyatlarının, akaryakıtın, elektriğin, doğalgazın önemli oranda arttığı bir memlekette siz bunlara hiç para ayırmasanız bile yalnızca besine yetecek paranın yarısını siz emekliye verirseniz yazık olur. O yaşlarındaki insanı dilenmeye mi yoksa ikinci bir işte çalışmaya mı göndereceksiniz? Bunu kesinlikle düşünmek gerekir ve biz diyoruz ki hiç bir fiyat açlık sonunun altında olmamalıdır. Emekliler açlıkla imtihan edilmemeli. Şayet yaparsak o beli bükülmüş ihtiyarların bedduası hepimizi çarpar.
Esnaf diyor ki, ‘dolar 18 TL iken o günkü kur üzerinden birtakım şeyleri aldığım için toptancı bunun fiyatını düşürse bile ben elimdeki malı bir ölçü satmadan meblağları düşürürsem önemli bir ziyana uğrayacağım. Benim bu ziyanımı kim karşılayacak?’ bu biçimde söylüyor. Bir tarafıyla haklı, örneğin 20 liraya aldığı bir malı şu anda onun maliyeti aşağı düştüğü için toptancıda fiyatı 15 liraya düşmüşse bu adam fiyatını 17’ye 18’e düşürmez. Aldığı fiyatın altına düşürmesi zordur. Bu meblağların düşmesi için biraz daha beklenilmesi gerekecek. Ancak şurada bir hakikat bu üzere malı satanlar şayet onların komşuları ya da tıpkı işi yapan öteki bir esnaf farklı bir fiyattan satıyorsa bilhassa fiyat takibini yapan müşteriler onlara akacaktır. kimi vakit kar edersiniz ancak kimi vakit de ziyan edersiniz. Her vakit kar olmaz. Yani az da olsa bir düşüş fiyatlara yavaş yavaş yansırsa bunun gerisi gelecektir. O mal sirkülasyonu pek yeni malı piyasaya girdikçe daha düşük maliyetle üretilen mallar raflara dizildikçe fiyatlar düşecektir.
“Türkiye dışarıya sattığı mal ile dışarıdan aldığı mal içinde aleyhine bir tablo kelam mevzusudur”
Dolar kurunun ülkeyi bu kadar etkilemesi olağan mi? Sizce doların ülkeyi bu kadar etkilemesi nasıl değerlendirilmeli? Yahut buna karşı alınacak bir tedbir var mı?
Çin en çok dış ticaret fazlası veren ülkelerden bir tanesi. Yani aldığıyla sattığı içinde Çin’in lehine bir fark var. İhraç ettiği mal ölçüsünün fiyatı, ithal ettiğinden hayli fazla. Japonya bir daha o denli. Yani dış ticaret fazlası veren ülkeler bunlar. Lakin Türkiye’de en azından epeyce uzun bir müddetdir, dışarıya sattığı mal ile dışarıdan aldığı mal içinde aleyhine bir tablo kelam konusudur. Yani ithalat, ihracattan fazla. Yani daima dış hassaslık açığı veriyoruz. Üzerine turizm gelirlerini, yurt dışı müteahhitlik hizmetleri üzere ya da yurt haricinde çalışan Türkiye vatandaşlarının dışarıdan gönderdikleri dövizleri de üzerine koyduğumuz biçimde kimi vakit cari açığı kapatamıyoruz. Çoğunlukla kapatamıyoruz. Çok nadiren cari açık kapanıyor ya da birazcık cari fazla veriliyor. Şöyle bir durumda siz o açığı neyle kapatacaksınız? Borçlanarak kapatacaksınız. Türkiye’nin kamu, özel toplam dış borcu 500 milyar dolara yakın. 500 milyar dolar üzere bir borcunuz var ise doların yükselmesi sizin ekonominizi önemli manada tesirler.
Doların bu gücü nereden geliyor? Dolar iki türlü sebepten dolayı. Yani yalnızca milletlerarası ticaret değil. Dolar dünyanın rezerv parası pozisyonunda. Yani Merkez Bankaları kendi kasalarında rezerv para olarak yığdıkları para olarak yani kenz olarak dolar tutuyorlar. hiç bir karşılığı olmayan, karşılıksız çek üzeredir dolar, ancak buna karşın dünya parası olduğu için yahut dünya dünyanın farklı farklı ülkelerinin merkez bankalarındaki rezerv para dolar olduğu için dolar fazlaca kuvvetli bir para. Dünyadaki bir epey emtianın bilhassa de gücün fiyatı, petrolünün fiyatı dolarla belirleniyor. Dolarla belirlendiği için de dolar bu tarafıyla de kuvvetli. Bu iktisattaki dolarizasyon bizim iktisadımızı kırılgan hale getiriyor. Sebep tek başına dolarizasyondan dolayı değil. Cari açıktan ve yüksek ölçüde borçlanma gereksiniminden dolayı. Borçlarımızın vadesi geliyor. Üretiminiz olmadığı için o borcu öbür bir borçla kapatıyorsunuz. Gidip dışarıdan bir daha dolar borç alıyorsunuz. Ya da içerideki biriktirmiş olanlardan dolar borç alıyorsunuz. Fakat sonuçta borç alıyorsunuz ve dolar cinsinden olunca da onun biraz kımıldaması sizin ekonominizi felç etmeye yetebiliyor.
Kapitalist iktisat teorisinin bir teori olduğunu bileceksiniz. İktisat ilmi diye kendi vatandaşlarınıza okutmayacaksınız. Ürettiğinizden çok tüketmeyeceksiniz. hasılatınızdan fazla harcamayacaksınız. Ayağınızı yorganınıza göre uzatırsanız doların olursa olsun. Siz şayet iktisatlı davranırsanız siz fakirlik çekmezsiniz. Ancak şayet ülke olarak israfa savurganlığa devam ederseniz yolsuzluğu önleyemezseniz üç kazanıp beş harcarsanız daima borçlu dolaşırsınız. Yalnızca Londra’daki tefecileri değil sokaktaki ayaklı tefecileri de yakanızı kaptırırsınız ve gün gelir ki kendi hasılatınızın yarısını onlara vermek zorunda kalırsınız.
“Üniversite gençliği için evli yurtları oluşturmalıdır”
Gençlerle bir ortaya geldik. Gençler gelecekle ilgili kimi korkular duyuyorlar. Çok rahat değiller. Aslında gençlik yani her tarafta aşağı üst birbirine benziyor. Bir tarafta cıvıl cıvıl ancak bir taraftan bakıyorsunuz ki gözlerindeki ümit ışığı azalmış. Yani kanatları düşmüş. Genel manada tasayla bakıyorlar. İşsizlik önemli bir sorun. Bu da eğitimin gereğince planlanmamasından dolayı bilhassa üniversite gençliği bu bahiste hayli şikayetçi. Üniversiteyi bitirdikten daha sonra işe alınırlar da ya da kamuya yerleşmede adaletsizlik yapıldığından ağır bir şikâyet var. Adam kayırma istikametinde hayli önemli bizim de izlenimlerimiz var. Keşke bu biçimde olmasaydı yani takımların dağıtılmasında daha adil, ehliyet ve liyakat ölçü olsaydı. Maalesef bu bahiste gençlerin şikâyeti var. Bir de şöyleki bir sorun var. Tahminen fazlaca kişi bunu lisana getiremiyor. Hani gençlere iş ve aş diyorlar ancak. Biz bir de gençlere iş, aş ve eş diyoruz. niye eş diyoruz? Zira aile yapısı hakikaten gitgide daha makûs bir hale geliyor, evlilikler epeyce fazla yürümüyor. Bunlardan bir kısmı ekonomik dertlerden kaynaklı ancak daha epey öbür sorunlardan kaynaklı. Evlilik yaşı daima yükseliyor. Hani altın fırladığı vakit aslına bakarsan o da farklı bir yaraydı. Şükür ki altın biraz düştü lakin bu tek başına yetmiyor. Gençler iş olmadan biz nasıl evleneceğiz diyorlar. Ben o bahiste biraz gençleri cesaretlendirmeye çalışıyorum lakin alışılmış yetmiyor.
örneğin üniversite gençliğiyle ilgili bizim şöyleki bir planımız var. Şöyle bir teklifimiz var. Parti programımızda yazdığımız konulardan bir tanesi; Diyoruz ki üniversite gençliği için evli yurtları da oluşturmalı, 1+1. Yani daha üniversite hayatı, tahsil hayatı devam ederken gençlerimiz şayet evlenmek istiyorlarsa evlenebilmeliler. Onlara da bir yurt imkânı sağlanmalıdır. örneğin diyoruz ki şu anda geriye mirasçı bırakmadan vefat eden insanların mirasları hazineye kalıyor. Diyoruz ki onların mirasları bir fonda toplansın fakat bu yetmez şüphesiz. Diğer kaynaklarla da bu fon beslensin. Maddi imkansızlıklar ötürüsıyla evlenemeyen gençlere ki Allah-u Teala buyuruyor ki gençlerinizi evlendirin, şayet fakirlik endişesiyle evlenmiyorlarsa siz onları evlendirin. Allah lütfuyla onları güçlü edecektir inşallah. Ben de gençlere dedim ki, inşallah bu projelerimiz hayata geçer ya da işte birileri bunu dinler ya da Allah fırsat verir de biz gelir bunları hayata geçirebilirsek siz evlenmekten korkmayın. Sizin rızkınızı gönderen Allah siz bir eşle ömrünüzü birleştirdiğinizde o da kendi rızkıyla birlikte geleceğini unutmayın diyoruz gençlere. Rabbim gençliğimizi koruma etsin. Gençler geleceğimizdir. Sahiden şayet gençliğine sahip çıkamazsa bir toplum onun geleceği karanlıktır. Kesinlikle gençlerimizi her türlü fitniçin, beladan ve aksilikten korumalıyız. Gerekirse kendi vücutlarımızı siper edip gençlerimizi koruma etmek mecburiyetindeyiz.
“Sokak hayvanları uygun koşullarda, uygun ortamlarda insanlara tehlike oluşturmayacak biçimde koruma edilmeleri gerekir”
Başıboş sokak hayvanları konusunda. Biliyorsunuz geçtiğimiz günlerde epey acı bir deneyim yaşadık. Küçük bir kızımız. Beslenmesi, bakılması yasak olan cins köpekler tarafınca akına uğradı ve hala hayati tehlikesinin devam ettiği bilgisi var. Sizin bu husustaki siyasetiniz nedir? Fikriniz nedir?
Başıboş sokak hayvanlarının saçmış oldukları tehlikelere dikkat çekerek buna karşı bir tedbir alınması gerektiğini defaten söylemiş olduk. Bu hayvan düşmanlığı değil, ya da o hayvanları itlaf edelim halindeki bir çıkış değil, şunu söylemiş olduk; şayet bir hayvan sahipliyse, sahibi ona sahip çıkmalı. Lakin şayet bir sokak köpeği ya da öbür bir hayvan sokakta başıboş dolaşıyorsa ve bu tehlike arz ediyorsa kesinlikle bunun için önlemler alınmalı. Önlem alması gereken kimse belediyeler yahut merkezi hükümet. Bunları sokakta değil, barınaklarda tutmalı. Onlara bakmalı. Hani bir orta hastalık saçmasınlar diye ‘bunlar kısırlaştırılacak, barınaklarda bakılacak, aşıları yaptırılacak’ dediler. Ona göre şayet bırakılacak olurlarsa da bu biçimde bırakılacaklar. Lakin maalesef memleketin dört bir tarafında sürüler halinde dolaşmaya başladılar. Bu tehlike saçıyor. kimi vakit daha evvel saldırgan olduğuna dair rastgele bir kaydın bulunmadığı cinsler bile bir ortaya geldiklerinde o topluluk psikolojisiyle ya da o sürü psikolojisiyle görmüş oldukları birisi şayet bilhassa de o kişi onlardan kaçarsa, kaçanı kovalama üzere bir huyları var. Maalesef memlekette bu yakın geçmişte bir hayli mevt hadisesi de yaşandı. Yalnızca faydalanma değil. Daha evvel köpeklerden kaçarken, otomobilin altında ve kamyonun altında kalan ve bu türlü vefat eden vatandaşlarımız oldu. Çok önemli faydalanmalarla sonuçlanan hadiseler yaşandı. Bir de o şahısların hayatış olduğu travmayı gözünüzün önüne getirin. Hayvanlara merhamet edelim lakin şayet bir hayvan, bir insan hayatına mal olacaksa bir insan ömrü binlerce hayvandan daha pahalıdır. O hayvanları itlaf edelim demiyoruz, uygun kaidelerde, uygun ortamlarda insanlara tehlike oluşturmayacak biçimde onların koruma edilmeleri gerekir.
“İnsan merkezli bir toplumsal hayat özlüyorlarsa HÜDA PAR’ın sesine ses olsunlar”
Bizi dinleyen dinleyiciler niye HÜDA PAR’ı seçsin?
Bizi dinleyen vatandaşlar şayet ‘önce insan, öncelik adalet’ söylemimizi, sloganımızı tasvip ediyorsa, bu hususta bizimle ortaklaşıyorlarsa insan merkezli bir siyaset, insan merkezli bir iktisat, insan merkezli bir eğitim, insan merkezli bir toplumsal hayat özlüyorlarsa HÜDA PAR’ın sesine ses olsunlar. Güç versinler, omuz versinler, dayanak versinler. Şayet adaleti önceliyorlarsa, şayet toplumun farklı farklı kısımları adaletten, adalet sisteminden, toplumsal adaletten, vergi adcihazından şikayetçiyse ve bizim adaletin kesinlikle sağlanması gerektiği tarafındaki söylemimize katılıyorlarsa bize güç versinler, takviye versinler. Gelsinler bizimle birlikte olsunlar. İnşallah birlikte yürüyelim. Biz iki dünyalıyız, yalnızca bu dünyaya bakarak siyaset yapılmaz. Siyasetçi vefat ötesini de kesinlikle düşünmek zorundadır ve attığı her adımın yasal olmasını gözetmek zorundadır diyorsa, bu biçimde onun yeri kanaatime nazaran HÜDA PAR’dır. Biz, gelin birlikte hakikate gerçek yürüyelim, haksızlıkları kaldıralım, insan merkezli bir siyaset, iktisat, toplumsal adalet oluşturalım diyoruz. Bir toplumsal, içtimai hayatı adalet ekseninde, adalet merkezli oluşturalım ve bir arada kardeşçe yaşayalım diyoruz.
“Adana’daki siyasalların gereğince Adana’ya sahip çıkmadıkları konusunda vatandaşın genel bir şikâyeti var”
Adana hakkındaki izlenimlerinizi merak ediyorum. Adanalılarla buluştunuz. Adana ve partinizin buradaki çalışmaları hakkındaki görüşlerinizi alalım.
Kuzey ve Güney Adana… Doğu ve Batı Berlin üzere lakin ortada duvar yok, duvarsız bir Adana. Bir tarafta bir kent, öteki tarafta da koca bir köy var. Türkiye’nin en büyük köyü diyebiliriz. 2,5 milyon nüfusu olan Türkiye’nin 6’ncı büyükşehri Adana’ya yakışmıyor. Yaklaşık 35 yıl evvel Adana’ya gelmiştim. Bu ortada gidip geldiğimde hayli fazla bir şey değişmemiş, Kuzey hariç… Kuzeyde yeni bir Adana kuruldu. Fakat öbür taraflar tıpkı. Adana’nın bu sorunu çabucak birinci bakışta göze çarpıyor. Daha evvel Adana Türkiye’nin 5’inci büyükşehriydi. Beşinciliği Antalya’ya kaptırdı. Şu anda 6’ncı sıradadır. Adanalıların genel manada şikâyet ettiği konulardan bir tanesi de budur. Diyorlar ki ‘Adana’ya sahip çıkan yok.’ Parti farkı gözetmeksizin söylüyorlar bunu. Adana’daki siyasalların gereğince Adana’ya sahip çıkmadıkları konusunda vatandaşın genel bir şikâyeti var.
Adana esnafını ziyaret ettik. Eğitimcilerle, iş adamlarıyla, gençlerle bir ortaya geldik ve Doğankent Mahallesi’ni ziyaret ettik. Orada vatandaşlarla bir ortaya geldik. Doğankent’te bir toplu taşıma sorunu olduğunu söylemiş olduler. Belediye otobüslerinin oraya gittiğini lakin muhtaçlığı karşılamadığını ve şu anda toplu taşımadan, yani belediye otobüslerinden dolayı şikayetleri vardı. Hayvancılıkla uğraşan vatandaşlar yem fiyatlarının çok artışından dolayı eldeki mevcut hayvan popülasyonunu düşürdüklerini, hatta kimileri büsbütün bitirdiklerini, hepsini sattıklarını lisana getirdiler. Hükümetin hayvancılığı destekleme noktasında açmış olduğu teşvik paketlerinin büyük çiftçiye, büyük besiciye yaradığını belirttiler. Birkaç hayvanı olan insanlara ya da birkaç hayvan bakabilecek küçük aile işletmelerine bu hususta teşvik verilmediğinden yakındılar. Bizim de tespitimiz o istikametteydi. Adana’da limon üreticisinin önemli bir sorunu var biliyorsunuz. 2020 yılının nisan ayında limon ihracatıyla ilgili bir sınırlama getirildi. O sınırlama getirildiğinde şöyleki bir münasebet ileri sürüldü. Bizim stoklardaki ve elimizdeki mevcut limonlar lakin iç talebi karşılamaya kâfi. Hatırlarsanız o devirde bir de salgın ile ilgili bol bol C vitamini alınması gerekiyordu. Limon da C vitamini deposu. Limon meblağları da hayli yükselmişti. Bir kısıtlama getirdiler. O periyotta kimi pazar kayıpları yaşandı. Yani dışarıdan gelen talepler karşılanmadığı için ‘bizim elimizde limon yok’ dendiği için öteki pazarlara yöneldiler. bu biçimde olunca bir de lokantalar, oteller kapatılınca salgın ötürüsıyla, stoklardaki limonları tüketemedik. Yeni mahsul limonlar yetişince bu sefer depolardaki limonlar onlara fırsat vermediği için elde kaldı. Limon meblağları yükselince limon ekimi de artınca üretim de arttı. Dış pazarlarda kaybedilince artık limonlar personellik parasını kurtaracak bir düzeyde bile değil. Kısmındaki limonu 30-40 kuruşa lakin satabildiklerini söylemiş olduler. Bu niçinle bir hayli kişi limonu kolunda bıraktı.
Sıhhat ocağı gündüz açık gece kapalı dediler. Eski Yüreğir Devlet Hastanesi, Kent Hastanesi’nden daha sonra kapanınca biz bu bahiste da eza çekmeye başladık deniliyor. Eski Yüreğir Devlet Hastanesi bir daha açılsın diyorlar. Doğal gazla ilgili bir taahhütleri var. Diyorlar ki ‘doğal gaz bizim önümüzden geçiyor lakin biz doğal gazdan istifade edemiyoruz. niye bize doğal gaz verilmiyor?’ Sorunca da ‘şehirdeki dağıtım bitmeden size doğal gaz veremeyiz’ biçiminde bir yanıt verildiğini söylemiş olduler. Bunun dışında yol sorunu lisana getirildi. Diyorlar ki ana yollara, ilişki yollarına gereksinimimiz var ve bu yolların, mevcut yollarının da genişletilmesine gereksinim var. Bahçelievler’de internet altyapısının olmadığını, öğrencilerin de çalışmakta zorlandığını, bilhassa de okulların kapalı olduğu devirde bu gereksinimin daha fazla arttığını söylemiş olduler.
Eğitimcilerle bir ortaya geldik, eğitimin problemlerini masaya yatırdık. Eğitimciler hakikaten ülkenin geleceğini daha fazla kendisine sıkıntı edinen -özellikle öğrencilerin manevi eğitimi ile ilgili baş yormuş- beşerler epeyce sıkıntılı, epeyce zahmetli. Onlarla ilgili inşallah raporlarımızı yazılı hale getirip hükümete de ulaştırmayı düşünüyoruz.
Hibya Haber Ajansı