Stand up’a olan ilgi her geçen gün artıyor. Birbirinden kıymetli komedyenlerin sergiledikleri şovlar gerek tek kişilik performanslarda gerek açık mikrofonlarda seyirciyle buluşmaya devam ederken biz de onlarla ilgili yeni bir röportaj serisine başladık.
Serinin birinci komedyeni Akın Aslan. Aslan’la güldürüye ve hayata dair keyifli bir röportaj gerçekleştirdik.
Akın Aslan
Sahneye birinci çıktığınız günü bizimle paylaşır mısınız? Heyecan da memnunlukla birliktedir diye soruyorum; “Artık bunu yapacağım” demeye nasıl başladınız?
2016 yılının ekim ayında Tuz Biber’in açık mikrofon gecelerinden birine çıkmıştım. On kadar seyircinin büyük çoğunluğu gülmüştü. “Artık bunu yapacağım” dediğim rastgele bir gün olduğunu hatırlamıyorum açıkçası. Sizin vesilenizle artık söylemiş olayım.
‘KOMEDİ DÜRÜST OLMALI’
Ofansif bir mizah anlayışınız var. Güldürünün rahatsız edici, yer yer saldırgan olması hakkında ne düşünüyorsunuz? Ya da şu biçimde sorayım; suya sabuna dokunmayan güldürünün bir bacağı daima aksak mıdır?
Güldürünün rahatsız edici ve yer yer saldırgan olmasını gerekli buluyorum. Buradaki tek kıstasım dürüst olması. Yani üreten kişi bunu sadece “ofansif” olsun diye üretiyorsa, rahatsız ediciliği de, inandırıcılığı da azalıyor. Su ve sabundan kastınız daha politik sorunlar ise buna katılmıyorum. Kendinize ilişkin, üzerine düşünülmüş yahut direkt yaşayıp edindiğiniz fikirlerinizle rastgele bir kavrama yahut olaya saldırıp komik olabilirsiniz. Hatta bunu fikirsel olarak aksak bir bacakla, bilhassa suya sabuna dokunmaya çalışmanıza yeğlerim.
Güldürünün dönüştürücü bir istikameti de mevcut. kimi vakit kimsenin konuşmak istemediği, çeşitli sebeplerle eleştirmeye çekindiği mevzuları, güldürü farklı taraflardan tutarak gündeme taşır ve tartışmaya ön ayak olur. Biraz da bundan bahsedelim mi?
Tiyatrolar, mizah mecmuaları bunu senelerca yaptı, yapmaya da devam ediyor. Günümüzde toplumsal medyanın bu mevzuda başı çektiği de aşikâr. her insanın kendi bildiği alanda ortaya çıkaracağı, anlatacağı doğruları var, bunlar mizah içeriği olmasından bağımsız bir biçimde süratlice gündeme taşınabiliyor esasen. Bu mizah yoluyla yapıldığında ve nitekim farklı bir perspektif sunabildiğinde, tesiri de elbette artıyor. Umarım dönüştürücü tesiri de oluyordur.
Bir de eli meşaleli beşerler tarafınca her fırsatta sarf edilen, “Her şeyin mizahı yapılmaz” diye bir laf var. Bu mevzuda neler söylemek istersiniz?
“Her şeyin mizahı” Twitter’da, stand up sahnesinde büyük kitlelere ulaşınca, sakıncalı olduğunun lisanlandırılması gerekti bence. Yani bu fikir doğal ki yeni oluşmadı, yalnızca sınanmasına şahit oluyoruz. Bahis hakkındaki fikrimse “her şeyin mizahı” aslına bakarsanız bir yerlerde daima yapılıyor. Arkadaş ortamlarında, kuzen buluşmalarında falan. Bu kimsenin engelleyebileceği bir şey değil.
Pekala siz şov esnasında rahatsız edici bir olayla karşılaştınız mı?
Sahnede anlattıklarımla ilgili çabucak hemen epeyce büyük bir sorun yaşamadım, ortada bir gösteriyi terk eden oluyor, bu da çok anlaşılabilir. Kendi sebep olduğum, profesyonellik eksikliğinden kaynaklıysa bir sürü sorun yaşıyorum. Ağız kuruluğu, setin sonuna yanlışsız yorulma, fazla terleme, lisan sürçmesi vesaire.
‘İFADE ÖZGÜRLÜĞÜ İÇİN VAKİTTEN FAZLASINA GEREKSİNİM VAR’
Stand up güldürü ülkeye, kültüre bakılırsa çeşitli farklılıklar gösteriyor. Buradan hareketle Türkiye’deki stand up külçeşidini nasıl yorumlarsınız? Yoksa fark ülkelerde değil de komedyenlerde mi?
Sahneye çıkmak isteyen insan sayısının giderek artması kültür sayılabilecek bir şeyin oluşabileceğine işaret, kalite de paralel olarak vakit içinde artacaktır. Lakin tabir özgürlüğü konusunda ilerleyebilmemiz için maalesef vakit tek başına kâfi değil. Burada yurt haricindeki örnekleri üzere aklına gelen her bahiste hakkını vererek konuşabilen (stand up için konuşuyorum) epeyce hayli az sayıda komedyen var. Bu insanların da maalesef, yazarlıkları yahut teknik eksiklikleri kadar düşünmesi gereken birtakım öbür hayati faktörler oluyor. ötürüsıyla şu noktada direkt bir karşılaştırma yapmanın yanlışsız olacağını düşünmüyorum.
Yakınlardaki şov takviminizi bizimle paylaşır mısınız?
20 Mart Pazar akşamı, Kadıköy Aylak’da olacağım.
Serinin birinci komedyeni Akın Aslan. Aslan’la güldürüye ve hayata dair keyifli bir röportaj gerçekleştirdik.
Akın Aslan
Sahneye birinci çıktığınız günü bizimle paylaşır mısınız? Heyecan da memnunlukla birliktedir diye soruyorum; “Artık bunu yapacağım” demeye nasıl başladınız?
2016 yılının ekim ayında Tuz Biber’in açık mikrofon gecelerinden birine çıkmıştım. On kadar seyircinin büyük çoğunluğu gülmüştü. “Artık bunu yapacağım” dediğim rastgele bir gün olduğunu hatırlamıyorum açıkçası. Sizin vesilenizle artık söylemiş olayım.
‘KOMEDİ DÜRÜST OLMALI’
Ofansif bir mizah anlayışınız var. Güldürünün rahatsız edici, yer yer saldırgan olması hakkında ne düşünüyorsunuz? Ya da şu biçimde sorayım; suya sabuna dokunmayan güldürünün bir bacağı daima aksak mıdır?
Güldürünün rahatsız edici ve yer yer saldırgan olmasını gerekli buluyorum. Buradaki tek kıstasım dürüst olması. Yani üreten kişi bunu sadece “ofansif” olsun diye üretiyorsa, rahatsız ediciliği de, inandırıcılığı da azalıyor. Su ve sabundan kastınız daha politik sorunlar ise buna katılmıyorum. Kendinize ilişkin, üzerine düşünülmüş yahut direkt yaşayıp edindiğiniz fikirlerinizle rastgele bir kavrama yahut olaya saldırıp komik olabilirsiniz. Hatta bunu fikirsel olarak aksak bir bacakla, bilhassa suya sabuna dokunmaya çalışmanıza yeğlerim.
Güldürünün dönüştürücü bir istikameti de mevcut. kimi vakit kimsenin konuşmak istemediği, çeşitli sebeplerle eleştirmeye çekindiği mevzuları, güldürü farklı taraflardan tutarak gündeme taşır ve tartışmaya ön ayak olur. Biraz da bundan bahsedelim mi?
Tiyatrolar, mizah mecmuaları bunu senelerca yaptı, yapmaya da devam ediyor. Günümüzde toplumsal medyanın bu mevzuda başı çektiği de aşikâr. her insanın kendi bildiği alanda ortaya çıkaracağı, anlatacağı doğruları var, bunlar mizah içeriği olmasından bağımsız bir biçimde süratlice gündeme taşınabiliyor esasen. Bu mizah yoluyla yapıldığında ve nitekim farklı bir perspektif sunabildiğinde, tesiri de elbette artıyor. Umarım dönüştürücü tesiri de oluyordur.
Bir de eli meşaleli beşerler tarafınca her fırsatta sarf edilen, “Her şeyin mizahı yapılmaz” diye bir laf var. Bu mevzuda neler söylemek istersiniz?
“Her şeyin mizahı” Twitter’da, stand up sahnesinde büyük kitlelere ulaşınca, sakıncalı olduğunun lisanlandırılması gerekti bence. Yani bu fikir doğal ki yeni oluşmadı, yalnızca sınanmasına şahit oluyoruz. Bahis hakkındaki fikrimse “her şeyin mizahı” aslına bakarsanız bir yerlerde daima yapılıyor. Arkadaş ortamlarında, kuzen buluşmalarında falan. Bu kimsenin engelleyebileceği bir şey değil.
Pekala siz şov esnasında rahatsız edici bir olayla karşılaştınız mı?
Sahnede anlattıklarımla ilgili çabucak hemen epeyce büyük bir sorun yaşamadım, ortada bir gösteriyi terk eden oluyor, bu da çok anlaşılabilir. Kendi sebep olduğum, profesyonellik eksikliğinden kaynaklıysa bir sürü sorun yaşıyorum. Ağız kuruluğu, setin sonuna yanlışsız yorulma, fazla terleme, lisan sürçmesi vesaire.
‘İFADE ÖZGÜRLÜĞÜ İÇİN VAKİTTEN FAZLASINA GEREKSİNİM VAR’
Stand up güldürü ülkeye, kültüre bakılırsa çeşitli farklılıklar gösteriyor. Buradan hareketle Türkiye’deki stand up külçeşidini nasıl yorumlarsınız? Yoksa fark ülkelerde değil de komedyenlerde mi?
Sahneye çıkmak isteyen insan sayısının giderek artması kültür sayılabilecek bir şeyin oluşabileceğine işaret, kalite de paralel olarak vakit içinde artacaktır. Lakin tabir özgürlüğü konusunda ilerleyebilmemiz için maalesef vakit tek başına kâfi değil. Burada yurt haricindeki örnekleri üzere aklına gelen her bahiste hakkını vererek konuşabilen (stand up için konuşuyorum) epeyce hayli az sayıda komedyen var. Bu insanların da maalesef, yazarlıkları yahut teknik eksiklikleri kadar düşünmesi gereken birtakım öbür hayati faktörler oluyor. ötürüsıyla şu noktada direkt bir karşılaştırma yapmanın yanlışsız olacağını düşünmüyorum.
Yakınlardaki şov takviminizi bizimle paylaşır mısınız?
20 Mart Pazar akşamı, Kadıköy Aylak’da olacağım.