Yeni yılla birlikte yapılan fahiş artırımların akabinde 7 bin liradan 20 bin liralara çıkan elektrik faturalarını ödemeyeceğini açıklayan Moda Sahnesi’nin elektriği ikinci sefer kesildi. Artırımları protesto edip faturaları ödemeyen Moda Sahnesi, ‘ışıldak’ların sayesinde izleyicilerle buluşsa da dün ‘tiyatro sanatından ödün vererek sürdürdüğü süreci’ sonlandırdıklarını deklare etti.
Toplumsal medya hesabından yapılan açıklamayla kendi güç hakkını kendi kendine sağlamaya karar verdiğini duyuran Moda Sahnesi’nin Sanat Direktörü Kemal Aydoğan’la konuştuk.
Öncelikle en başa saralım istiyorum. Fatura ödememe sonucunı birinci vakit içinderda niye aldığınızı anlatabilir misiniz?
7 bin TL ile başlayan aralık ayı elektrik faturası, ocak ayında 20 bin TL’ye çıktı. Bu ortadaki 13 bin liralık fark, bir tiyatronun karşılayacağı bir fark olmaktan çıktı. Prensip olarak da çıktı zira biz bilet tutarlarımızı üç katına çıkaramadık. Her artırımı bilet fiyatına uygulamaya kalktığımızda ortada artık halk tarafınca alınamaz bir bilet fiyatı çıkıyor. Biz seyircimize bu fiyatı sunamayız. Zira bu fiyat, seyirci ile aramızın açılması demek.
Artırımlı faturayı ödemeyi düşünmemeye birinci vakit içinderda burada karar verdik. Ayrıyeten özel tiyatroların özel tiyatro ve ticarethane olarak değerlendirilmesinin de yanlış olduğunu düşünüyoruz. Burada bir reaksiyon vermemiz gerekiyordu. Hem ekonomik olarak hem prensip olarak faturayı ödememeye karar verdik.
‘TOPLUMUN SANATLA OLAN ALAKASININ DEVAM ETMESİNİ SAĞLAMAK ZORUNDAYIZ’
Elektriğiniz 10 Mart’ın akabinde 6 Nisan’da ikinci sefer kesildi. Fakat kurallar ne olursa olsun, oyunlar ‘ışıldaklarla’ da olsa oynanmaya devam ediyor. Bunun zorluklarından bahsedebilir misiniz, izleyiciler bu duruma ne diyor?
Işıksız oyun oynamanın zorluğu, oyunun atmosferinin bozuluyor, parçalanıyor olması. Bu hem seyirci açısından birebir vakitte tiyatro açısından olabilecek bir durum değil. Bunu kabul edemeyiz. Yalnızca bir süreliğine oldu lakin uzun vadede sürdürülebilir bir şey değil. izleyiciye oyunları bu biçimde sunamayız. Bu niçinle devam ettirmedik halimizi.
Zira oyunlardan, tiyatrodan vazgeçemeyiz. Tiyatronun hayat için, toplum için ne kadar gerekli olduğunu biz kendi ismimize biliyoruz ve bu pozisyonundan da vazgeçmesini istemiyoruz. her insanın de tiyatronun gerekli, hatta zarurî olduğunu hissetmesini istiyoruz. ötürüsıyla evvel zorunluk bizim için geçerli. Her şartta oyunları sürdürmeyi bu niçinle vazife biliyoruz.
Bir tıp savaş halinde devam ediyor olmak üzere. Bu kriz de bizim için bir tıp savaş hali. Toplumu cezalandıramayız, kendimizi de cezalandıramayız. Fakat toplumun sanatla olan bağının devam etmesini sağlamak zorundayız. Ve tüm halkın, tiyatro sanatına ulaşabilmesi ulaşabilmesinin yollarını arıyoruz. Fakat evvela olağan ki yolumuza devam etmeliyiz.
Elektrikleri iki sefer kesilen Moda Sahnesi, ışıldaklarla oyun sahneledi.
Son yayınladığınız açıklamada “Saatimizi kendi kendimize çalıştırıyoruz” dediniz. Kültür ve Turizm Bakanlığı, belediyeler, muhalefet, hepsinin haricinde da tiyatro dünyası… Moda Sahnesi’nin direnişine hala örgütlü bir dayanak gelmiş değil. Bunu neye bağlıyorsunuz?
Kültür Bakanlığı’nın, belediyelerin ve tiyatroların dayanak vermeyişini yorumlamak yerine bunun onlara sorulmasının gerektiğini düşünüyoruz. Zira niçin dayanak vermediklerini bilmiyoruz. Bu bahiste anca yorum yapabiliriz ama bu yorumdan öteye gitmez, gerçekliği açık etmez.
‘ÖZEL TİYATRO DİYE TANIMLAYINCA TİCARİ BİR KURULUŞ ANLAŞILIYOR’
Son açıklamada, “Özel tiyatro değiliz. Özerk kamusal tiyatroyuz” sözünü de vurguladınız. Tiyatro toplumsal bir gereksinim, bu niçinle tiyatrolar da bir kamu hizmeti sunuyor diyebiliriz. Pekala sizce bu durum, dışarıdan niye ‘lüks’ ve ya ticari bir durummuş üzere görülüyor? Moda Sahnesi’nin talepleri neler?
Özel tiyatro tanımlanmasında bir sorun var. Özel tiyatro diye tanımlayınca ticari bir kuruluş anlaşılıyor. halbuki aslına bakarsan tiyatro aslına bakarsanız kamusal, toplumsal bir sanattır. Türkiye’de yanlış tanımlanmış ve bu tariften da kimse vazgeçmiyor. Bir an evvel bu tariften vazgeçilip öbür tarif ya da tanımlar geliştirilmeli.
Biz ‘özerk kamusal tiyatro’ dedik. Özel ve ticari olandan bağımsızlaşıp öteki bir model, özerk ve kamusal olan etrafında, şu an özel tiyatro denen şeyin bir daha inşa edilmesi gerekiyor. ‘Özel tiyatro’ tarifinin ticari olandan, lüks olandan kurtulması için bu süreç acil olarak gerekli.
Toplumsal medya hesabından yapılan açıklamayla kendi güç hakkını kendi kendine sağlamaya karar verdiğini duyuran Moda Sahnesi’nin Sanat Direktörü Kemal Aydoğan’la konuştuk.
Öncelikle en başa saralım istiyorum. Fatura ödememe sonucunı birinci vakit içinderda niye aldığınızı anlatabilir misiniz?
7 bin TL ile başlayan aralık ayı elektrik faturası, ocak ayında 20 bin TL’ye çıktı. Bu ortadaki 13 bin liralık fark, bir tiyatronun karşılayacağı bir fark olmaktan çıktı. Prensip olarak da çıktı zira biz bilet tutarlarımızı üç katına çıkaramadık. Her artırımı bilet fiyatına uygulamaya kalktığımızda ortada artık halk tarafınca alınamaz bir bilet fiyatı çıkıyor. Biz seyircimize bu fiyatı sunamayız. Zira bu fiyat, seyirci ile aramızın açılması demek.
Artırımlı faturayı ödemeyi düşünmemeye birinci vakit içinderda burada karar verdik. Ayrıyeten özel tiyatroların özel tiyatro ve ticarethane olarak değerlendirilmesinin de yanlış olduğunu düşünüyoruz. Burada bir reaksiyon vermemiz gerekiyordu. Hem ekonomik olarak hem prensip olarak faturayı ödememeye karar verdik.
‘TOPLUMUN SANATLA OLAN ALAKASININ DEVAM ETMESİNİ SAĞLAMAK ZORUNDAYIZ’
Elektriğiniz 10 Mart’ın akabinde 6 Nisan’da ikinci sefer kesildi. Fakat kurallar ne olursa olsun, oyunlar ‘ışıldaklarla’ da olsa oynanmaya devam ediyor. Bunun zorluklarından bahsedebilir misiniz, izleyiciler bu duruma ne diyor?
Işıksız oyun oynamanın zorluğu, oyunun atmosferinin bozuluyor, parçalanıyor olması. Bu hem seyirci açısından birebir vakitte tiyatro açısından olabilecek bir durum değil. Bunu kabul edemeyiz. Yalnızca bir süreliğine oldu lakin uzun vadede sürdürülebilir bir şey değil. izleyiciye oyunları bu biçimde sunamayız. Bu niçinle devam ettirmedik halimizi.
Zira oyunlardan, tiyatrodan vazgeçemeyiz. Tiyatronun hayat için, toplum için ne kadar gerekli olduğunu biz kendi ismimize biliyoruz ve bu pozisyonundan da vazgeçmesini istemiyoruz. her insanın de tiyatronun gerekli, hatta zarurî olduğunu hissetmesini istiyoruz. ötürüsıyla evvel zorunluk bizim için geçerli. Her şartta oyunları sürdürmeyi bu niçinle vazife biliyoruz.
Bir tıp savaş halinde devam ediyor olmak üzere. Bu kriz de bizim için bir tıp savaş hali. Toplumu cezalandıramayız, kendimizi de cezalandıramayız. Fakat toplumun sanatla olan bağının devam etmesini sağlamak zorundayız. Ve tüm halkın, tiyatro sanatına ulaşabilmesi ulaşabilmesinin yollarını arıyoruz. Fakat evvela olağan ki yolumuza devam etmeliyiz.
Elektrikleri iki sefer kesilen Moda Sahnesi, ışıldaklarla oyun sahneledi.
Son yayınladığınız açıklamada “Saatimizi kendi kendimize çalıştırıyoruz” dediniz. Kültür ve Turizm Bakanlığı, belediyeler, muhalefet, hepsinin haricinde da tiyatro dünyası… Moda Sahnesi’nin direnişine hala örgütlü bir dayanak gelmiş değil. Bunu neye bağlıyorsunuz?
Kültür Bakanlığı’nın, belediyelerin ve tiyatroların dayanak vermeyişini yorumlamak yerine bunun onlara sorulmasının gerektiğini düşünüyoruz. Zira niçin dayanak vermediklerini bilmiyoruz. Bu bahiste anca yorum yapabiliriz ama bu yorumdan öteye gitmez, gerçekliği açık etmez.
‘ÖZEL TİYATRO DİYE TANIMLAYINCA TİCARİ BİR KURULUŞ ANLAŞILIYOR’
Son açıklamada, “Özel tiyatro değiliz. Özerk kamusal tiyatroyuz” sözünü de vurguladınız. Tiyatro toplumsal bir gereksinim, bu niçinle tiyatrolar da bir kamu hizmeti sunuyor diyebiliriz. Pekala sizce bu durum, dışarıdan niye ‘lüks’ ve ya ticari bir durummuş üzere görülüyor? Moda Sahnesi’nin talepleri neler?
Özel tiyatro tanımlanmasında bir sorun var. Özel tiyatro diye tanımlayınca ticari bir kuruluş anlaşılıyor. halbuki aslına bakarsan tiyatro aslına bakarsanız kamusal, toplumsal bir sanattır. Türkiye’de yanlış tanımlanmış ve bu tariften da kimse vazgeçmiyor. Bir an evvel bu tariften vazgeçilip öbür tarif ya da tanımlar geliştirilmeli.
Biz ‘özerk kamusal tiyatro’ dedik. Özel ve ticari olandan bağımsızlaşıp öteki bir model, özerk ve kamusal olan etrafında, şu an özel tiyatro denen şeyin bir daha inşa edilmesi gerekiyor. ‘Özel tiyatro’ tarifinin ticari olandan, lüks olandan kurtulması için bu süreç acil olarak gerekli.