Pandemide doğan müzik kümesi ‘Pandami Music’: Hepimizin ortak noktası müzik

Captain123

Global Mod
Global Mod
Korona virüsü salgını sürecinde bir ortaya gelen müzisyenler tarafınca Pandami Music isimli bir müzik kümesi kuruldu. Farklı müzik cinslerini birleştirerek mash-up yapan ve bunları toplumsal medya aracılığıyla bu modülleri dinleyicilerle buluşturan kümenin kemik takımı Alara Canay, Doruk Petekkaya, Ege Çakır ve Eren Halıcı’dan oluşuyor.

Uzun müddettir birlikte sahnede müzik yapan kalabalık bir arkadaş kümesinin küçük bir kesimi olduklarını söyleyen Pandami Music üyeleri, kümenin pandemi periyodunda arkadaşları Alaa Wardi’nin onları kendi görüntülerine dahil etmesiyle şekillendiğini aktarıyor. Görüntülerde kümeyle bir arada yer alan oyuncak pelüş panda da kümenin ismine uygun olarak görüntülerde yer alıyor.

Pandemi sürecinde içerik üretmeye başlayan ‘pandalı grup’ Pandami Music üyeleriyle Pandami Music’i ve pandemi sürecimdeki müzik piyasasını konuştuk.

Pandami Music’in öyküsünü bize anlatır mısınız? Oluşum süreci nasıl gerçekleşti, nasıl bir ortaya geldiniz?

Alaa Wardi’nin kendi toplumsal medya hesapları için yaptığı görüntülere dahil etmek istemesiyle sırayla bu gaye için bir ortaya geldik ve devam ettik.

‘PARÇALARI YİNE YORUMLAMAK HEYECAN VERİCİ’

Bir şarkıyı bir daha yorumlarken neler hissediyorsunuz?


İç içe geçirebileceğimiz modüller düşünmek bizi keyifli ediyor. Yeni mash-uplar bulmak ve modülleri bir daha yorumlamak bizim için heyecan verici. Severek dinlediğimiz ve çaldığımız modüllere kendimizden bir şeyler katmak hoş.

Geniş bir gruba sahipsiniz. Bunun artıları ve eksileri nelerdir? Kümenin içinde nasıl bir bağ var?

Birbirimizi uzun müddettir tanıyoruz, yakın arkadaşlarız ve farklı kombinasyonlarla sahnelerde çaldık. Bu sebeple birbirimizi biliyoruz ve müzikal manada yeterli anlaşıyoruz. Hepimiz kümeye farklı bir renk katıyoruz, bu yüzden kalabalık olmak bizim için bir artı. Anlaşmazlıklarımızı ise oylayarak çözüyoruz, çoğunluğun sonucu ortak sonucumız oluyor. Geçmişte ortasında bulunduğumuz projelerde edindiğimiz tecrübeler yardımıyla huzurlu olmanın aslında işten daha değerli olduğunu gördük. Bu noktada birden fazla vakit iş aksıyor olsa bile birbirimizin ömrüne hürmet duymaya ve anlayışlı olmaya ihtimam gösteriyoruz.


her insanın bildiği müziklere cover yapıyorsunuz ve farklı çeşitteki müzikleri birleştiriyorsunuz. Nasıl geri dönüşler aldınız?

Beklediğimizden daha büyük ve hoş reaksiyonlar aldık. Bunu yapmaktaki emelimiz yalnızca eğlenmek ve bu reaksiyonlar bizi hayli şaşırttı ve keyifli etti. Bu sayede görüntüler bir proje haline dönüşmüş oldu.

Kendinizi müzikal açıdan nerede görüyorsunuz? Geleceğe dair planlarınız neler?

Farklı şeyler deneyimlemeyi seviyoruz ve hala öğrenecek epeyce şeyimiz var. Vakti geldiğinde kendi kesimlerimizi da yapacağız.

‘HEPİMİZİN ORTAK NOKTASI MÜZİK VE EĞLENCE’

Müzik haricinde neler yapıyorsunuz, ilgilendiğiniz diğer alanlar da var mı?


Aslında hepimiz farklı kısımlardan mezunuz. Alara İngilizce öğretmenliği, Ege Bilişim Sistemleri, Doruk Maden Mühendisliği, Eren Elektrik Elektronik kısmı mezunu. Hepimizin ortak noktası müzik ve cümbüş diyebiliriz. Bunlar haricinde bilgisayar oyunları, satranç, jonglörlük ve çeşitli spor kısımları üzere sevdiğimiz alanlar mevcut.


Türkiye’deki müzik piyasası hakkındaki fikirleriniz nelerdir? Bu piyasanın sizce en büyük külfeti nedir?

Müzik bölümünde çalışan işçilerin alım gücü her geçen gün daha da azalırken müzisyen kaşelerinin işletmeciler tarafınca yıllardır düşürülmeye çalışılması ve müzisyenlerin bu hususta birlik olması gerekirken birden fazla vakit birbirlerinin kuyusunu kazıyor olması aklımıza gelen birinci problemlerden biri. Bundan daha kıymetli ve genel bir meseleye değinmek gerekirse ülkemizde eğitim sistemine bağlı olarak insanların sanata olan vizyonunu geliştirmeye yönelik temel bir çalışmanın bulunmaması diyebiliriz.

İçinde bulunduğumuz pandemi sürecinden en çok etkilenen alanlardan biri de müzik sanayisi oldu. Müzisyenlerin süreçten bu derece etkilendiği atmosferi siz nasıl değerlendiriyorsunuz?

Bizler sırtımızı ailelerimize dayayabildiğimiz için şanslıydık lakin geçim badiresi, kimi meslektaşlarımız için o denli çaresiz bir hale dönüştü ki ümitsizlikten kendi ömrüne son veren onlarca müzisyen oldu. Bütün bunlar olurken canlı müzik duyabilmek yahut konsere gidebilmek ise geçmişteki üzere gündelik bir aktiviteden fazla insanların hava atma aracı hale geldi.