Ressam Medine İrak, 20 yıldır fotoğraf sanatı üzerine çalışmalar yapıyor. İrak, İstanbul’da Ani Harabeleri, İstanbul Su Kemerleri, Yedikule Surları ve bostanlar üzere tarihi yapılarla kurduğu ekolojik alakayı ele alan ‘Yapı Kabuğu’ isimli şahsi standını açtı.
‘Yapı Kabuğu’ standı, Simbart Projects Çukurcuma’da 3 Mart’ta başladı ve 30 Nisan’a kadar devam edecek. Stant, tarihi yapıların etrafıyla kurduğu ekolojik alakayı ele alıyor.
İrak’ın çalışmaları taşlar, bitkiler, öteki organizmalar ile insan emeğiyle inşa edilmiş yapıların birbirlerine eklemlenerek oluşturduğu ekosisteme odaklanıyor. Standın bütünlük ortasında kıymetlendirilmesi, bu artikülasyon sürecine tanıklık etme ve farklı dinamik boyutlarını izlemeye yardımcı oluyor.
Ani Harabeleri
İrak’ın stantta yer alan ‘Kabuklar, İzler’ isimli çalışması Yedikule Surları ve bostanlarında yapılan araştırmaya dair elde edilen dökümantasyon sürecinin pratiğe dönüşmesini inceliyor. Burada taş, su kuyusu, bitki, baraka, bez kesimlerine, alana dair kabuklara ve izlere odaklanarak tarihî sürecin kaydı tutuluyor.
“Süreklilik ve değişimin çatışmalı beraberliğinin ana belirleyicisi, tasarım ise onun temel girdisi ‘emek’ olmalıdır” görüşünü savunan sanatçı İrak, insan emeği devreye girince yerleşik tertip, tüketim toplumu ve birlikteinde de tasarım oluşumunun geldiğini belirtiyor. Buna nazaran İrak’ın ‘Yapı Kabuğu’ isimli şahsi standındaki eserler, ekosistemlerin geçirdiği süreçlerin dinamik, canlı bir kayıt altına alınma uğraşı olarak nitelendirilebilir.
‘SERGİ, TARİHİ YAPILARLA KURDUĞU EKOLOJİK BAĞLANTIYI ELE ALIYOR’
Stantta yer alan çalışmalara ait konuşan İrak, şunları söylemiş oldu: “İnsanın tabiat ile kurduğu alaka benim sanatsal uğraşılarımın bir kesimi. Bilhassa yakın vakit içinderda sanatsal üretimim bu bağlantıyı derinlemesine keşfetmek üzerine kurgulanıyor. Elbet bunda kendi gözlemlerimin rolü büyük. Standın oluşumunda çıkış noktasını oluşturan ve günlük geçiş güzergahım üzerinde bulunan Yedikule Surları ve onların önündeki bostanların çatışmalı birlikteliğini gözlemlemek, tabiat ve insanın tarihinin muhakkak ‘süreklilik ve değişimler’ üzerinden yürüdüğünü düşündürüyor.
Stant birkaç yapıtaşı üzerine oturuyor: Ani Harabeleri, İstanbul Su Kemerleri, Yedikule Surları ve bostanlar… Çalışmalarım, bu tarihi yapıların etrafla kurduğu ekolojik ilgiyi ele alıyor. Buradaki çalışmaların her biri, taşlar, bitkiler, başka organizmalar, kabuklar ve izler olarak tanımladıklarım ile insan emeğiyle inşa edilmiş yapıların birbirlerine eklemlenerek oluşturduğu ekosisteme odaklanıyor. Standın bütünlük ortasında kıymetlendirilmesi, bu artikülasyon sürecine tanıklık etme argümanının farklı dinamik boyutlarını izlemeye yardımcı oluyor.”
Su Kemeri
‘BİR DİZİ YENİ VE TEMASLI ÇALIŞMA…’
“Süreklilik ve değişimin çatışmalı beraberliği üzerine insan emeği girince yerleşik tertip, tüketim toplumu ve birlikteinde tasarım oluşumunu getirdiğine” vurgu yapan İrak, “Bu yaklaşım bana seriler halinde üretim yapma fırsatı sağladı. Fizikî emeğin de bağımlı olduğu, düşünsel emeğin oynadığı rolün tespitinden yola çıkarak, dizaynın, kültür sanayilerinin üretim süreçlerinin, toplamının doğayı dönüştürmek, onun üzerinde hakimiyet kurmak, doğayı metalaştırmaktan bağımsız olamayacağı fikri yavaş yavaş projemi de yönlendirmeye başladı. Bu haliyle bir dizi yeni ve irtibatlı çalışmanın, insan emeği, doğa-insan ilgisi, süreklilik ve değişimler ikileminde gelecek kurgusunun fantastik ögeleri kendi düşün alanında oluşmaya başladı. birlikteinde bu bakış değişimini takip edip bir manada kayda dönüştürmeye evrildi ve bir daha tıpkı minvalde yapıtaşlarını ele alarak projemi ilerlettim” dedi.
‘İSKELELER, TARİHİN SÜREKLİLİK VE DEĞİŞİMİN KAYDI’
Su Kemerleri ve Ani Harabelerine dair müşahedeler edinerek stanttaki yapıların ana ögeleri oluşturduğunun altını çizen İrak, tarihi yapıların onarımı için kullanılan iskelelerin değerine değindi:
“İskeleleri, tarihin süreklilik ve değişiminin kaydı ekseninde geçmiş ve şimdinin müsabaka süreçlerinde bir arayüz ve yapıya dair süreksiz bir konstrüksiyon olarak tanımlıyorum. ‘Yapı Kabuğu’, mimariye dair bir bina kabuğu yahut zarf, bir yapı ortasındaki iç alanları etraftaki dış alanlardan ayıran tüm bileşenleri içerir. Kabuk, duvarlar, pencereler, kapılar, çatı, altlıklar ve temeller dahil olmak üzere biroldukça farklı özellikten oluşabilir. ‘Yapı Kabuğu’ çeşitli gereçlerden yapılmış olsa da çoklukla bir ölçü ahşap, taş, metal yahut betondan yapılır.”
İskeleler
‘Yapı Kabuğu’ standı, Simbart Projects Çukurcuma’da 3 Mart’ta başladı ve 30 Nisan’a kadar devam edecek. Stant, tarihi yapıların etrafıyla kurduğu ekolojik alakayı ele alıyor.
İrak’ın çalışmaları taşlar, bitkiler, öteki organizmalar ile insan emeğiyle inşa edilmiş yapıların birbirlerine eklemlenerek oluşturduğu ekosisteme odaklanıyor. Standın bütünlük ortasında kıymetlendirilmesi, bu artikülasyon sürecine tanıklık etme ve farklı dinamik boyutlarını izlemeye yardımcı oluyor.
Ani Harabeleri
İrak’ın stantta yer alan ‘Kabuklar, İzler’ isimli çalışması Yedikule Surları ve bostanlarında yapılan araştırmaya dair elde edilen dökümantasyon sürecinin pratiğe dönüşmesini inceliyor. Burada taş, su kuyusu, bitki, baraka, bez kesimlerine, alana dair kabuklara ve izlere odaklanarak tarihî sürecin kaydı tutuluyor.
“Süreklilik ve değişimin çatışmalı beraberliğinin ana belirleyicisi, tasarım ise onun temel girdisi ‘emek’ olmalıdır” görüşünü savunan sanatçı İrak, insan emeği devreye girince yerleşik tertip, tüketim toplumu ve birlikteinde de tasarım oluşumunun geldiğini belirtiyor. Buna nazaran İrak’ın ‘Yapı Kabuğu’ isimli şahsi standındaki eserler, ekosistemlerin geçirdiği süreçlerin dinamik, canlı bir kayıt altına alınma uğraşı olarak nitelendirilebilir.
‘SERGİ, TARİHİ YAPILARLA KURDUĞU EKOLOJİK BAĞLANTIYI ELE ALIYOR’
Stantta yer alan çalışmalara ait konuşan İrak, şunları söylemiş oldu: “İnsanın tabiat ile kurduğu alaka benim sanatsal uğraşılarımın bir kesimi. Bilhassa yakın vakit içinderda sanatsal üretimim bu bağlantıyı derinlemesine keşfetmek üzerine kurgulanıyor. Elbet bunda kendi gözlemlerimin rolü büyük. Standın oluşumunda çıkış noktasını oluşturan ve günlük geçiş güzergahım üzerinde bulunan Yedikule Surları ve onların önündeki bostanların çatışmalı birlikteliğini gözlemlemek, tabiat ve insanın tarihinin muhakkak ‘süreklilik ve değişimler’ üzerinden yürüdüğünü düşündürüyor.
Stant birkaç yapıtaşı üzerine oturuyor: Ani Harabeleri, İstanbul Su Kemerleri, Yedikule Surları ve bostanlar… Çalışmalarım, bu tarihi yapıların etrafla kurduğu ekolojik ilgiyi ele alıyor. Buradaki çalışmaların her biri, taşlar, bitkiler, başka organizmalar, kabuklar ve izler olarak tanımladıklarım ile insan emeğiyle inşa edilmiş yapıların birbirlerine eklemlenerek oluşturduğu ekosisteme odaklanıyor. Standın bütünlük ortasında kıymetlendirilmesi, bu artikülasyon sürecine tanıklık etme argümanının farklı dinamik boyutlarını izlemeye yardımcı oluyor.”
Su Kemeri
‘BİR DİZİ YENİ VE TEMASLI ÇALIŞMA…’
“Süreklilik ve değişimin çatışmalı beraberliği üzerine insan emeği girince yerleşik tertip, tüketim toplumu ve birlikteinde tasarım oluşumunu getirdiğine” vurgu yapan İrak, “Bu yaklaşım bana seriler halinde üretim yapma fırsatı sağladı. Fizikî emeğin de bağımlı olduğu, düşünsel emeğin oynadığı rolün tespitinden yola çıkarak, dizaynın, kültür sanayilerinin üretim süreçlerinin, toplamının doğayı dönüştürmek, onun üzerinde hakimiyet kurmak, doğayı metalaştırmaktan bağımsız olamayacağı fikri yavaş yavaş projemi de yönlendirmeye başladı. Bu haliyle bir dizi yeni ve irtibatlı çalışmanın, insan emeği, doğa-insan ilgisi, süreklilik ve değişimler ikileminde gelecek kurgusunun fantastik ögeleri kendi düşün alanında oluşmaya başladı. birlikteinde bu bakış değişimini takip edip bir manada kayda dönüştürmeye evrildi ve bir daha tıpkı minvalde yapıtaşlarını ele alarak projemi ilerlettim” dedi.
‘İSKELELER, TARİHİN SÜREKLİLİK VE DEĞİŞİMİN KAYDI’
Su Kemerleri ve Ani Harabelerine dair müşahedeler edinerek stanttaki yapıların ana ögeleri oluşturduğunun altını çizen İrak, tarihi yapıların onarımı için kullanılan iskelelerin değerine değindi:
“İskeleleri, tarihin süreklilik ve değişiminin kaydı ekseninde geçmiş ve şimdinin müsabaka süreçlerinde bir arayüz ve yapıya dair süreksiz bir konstrüksiyon olarak tanımlıyorum. ‘Yapı Kabuğu’, mimariye dair bir bina kabuğu yahut zarf, bir yapı ortasındaki iç alanları etraftaki dış alanlardan ayıran tüm bileşenleri içerir. Kabuk, duvarlar, pencereler, kapılar, çatı, altlıklar ve temeller dahil olmak üzere biroldukça farklı özellikten oluşabilir. ‘Yapı Kabuğu’ çeşitli gereçlerden yapılmış olsa da çoklukla bir ölçü ahşap, taş, metal yahut betondan yapılır.”
İskeleler